همراه

چون  تو  همراه  منی  ،  ماه  منی .

با  منی  ای   ماه  و  همراه  منی .

سرزمین   من   خدای  عاشقی  است .

من  وزیر  عشق  و  تو  شاه  منی .

گپ خودمانی (16)

سلام

این گپ که الان می خوام بگم .

خیلی خودمی حرف نیه .

وختی یک چی رَ ده نفر دَ میشنوی .دیه کمکم باورت می بو ، که حتما یک چی

باید با شه .

نمیدانم اون آدمایی که در دهه سی و چهل دهمانَ بنگتُن

و بشین تهران . اونانی چکنی بن بنشتیین یا نه . همونانی

که سربازی بشیه یا معاف گردیه ، اینجه یعنی گورانَ وُل

کرُدنُ و بشین تهران ، یک لقمه نانی پی .

گاهی اینانی دهن دَ  یَک چیزایی میشنویی که اگه الان

نوه نتیجشانیب بگوی . یا زیر بار نمی شن یا از خجالتشان

حاضر نین هرگز این حر فان بشنون .

بی خانمانی ، گر سنگی و بد بختی ، بیسوادی و بی پولی

بی کس کاری .

اینجوری که او نان تعریف مینن ، از بس فلاکت و بد بختی

اونروزگار بیگیتیبه که آدُم بُرمُش میگیره .

میدانی اندی زند گیان شبیه هم بیه که هر کدو مشان که

از زندگیشان تعر یف مینن ، تو خیال مینی او نیکیی داستان

دَرَه تعریف مینه .

....                  گر گور سر کلمانَ بیگیتیبَ .        یَک قران

پول جیفمان دَنُبَ.           رخت و لبا سمان پاره پاره .

یک فامیل نُداشتیم ما رَ راه بد یه یا یک قران ما رَ هادیه.

شو جا نُداشتیم با خُسیم .           چندی گسنه با ختیم .

و .....خدا فلانیی پدر بیو مرزه .        اگه فلانی نبه مُن ...

ای نور به قبرش بباره ، نمی دانی چه خدمتی من و زن یالم

کُرد.           هم مُنَ خانه ها دا یک مدت و هم پول.

اگه او نَبَه کسی منَ کار هانمیدا .

فلان جا گیر دکتیبیم بیومی منه نجات بُدا .        مُنه ببرد

کاری سر .

تکیه کلام اکثر شان همینه که خلاصه روزگار پر از بد بختی

و فلان کس منی دست بیگت ببرد کاری سر . با همه ی اون

بد بختی و نداری و دهاتی گری و بیسوادی .

.

.

.

چن  تا خانواده درن که هی اسمشان بَبَرد می بو و هی او شانَ

خدا پدر بیو مُرز می رسن .

اینان اون مو قع هر کدیمشان یک کاریب . دسشان وا بیه . تا

بتا نسین . اون  آدمانَ ببردین  کاری سر .

یکیش همین مخابرات .

یکیش ارتش ، گرو بانی .

یکیش شهر بانی ، جاندار مری.

یکی دیگه مستخدمی آموزش و پرورش .

و...

می ترسم اسم ببرم از این خانواده های واقعا گورانی و با

تعصب و با غیرت . او نو خت کسی جا بمانه ، اما یک

چند نفری هسن که بیشتر تر جیع بند زبان اون روزانی آدمانن .

اینان غیر از اون .

از برای اینانی که دهی میان بمانسین دی غافل نبینَ و تا

بتا نسین از پول و امکانات دو لتی و شخصی برای عمران و

آبادی اینجه دی تلاش کردینه .

این روزان      جعفر داوودی      اسمیه که ویشتر تکرار

می بو . کمی آدمان میشناسن و خیلی  نمی شناسن . اما

اما همه ،دیده و ندیده به مردانگی و شرف او افتخار می نن.

این مرد که حالا نه به خاطر پو لش که البته اون دی خیلی

با ارزشه . اما به خا طر نگاهش ، به خاطر انسا نیتش

به خاطر حس قشنگ و دلبستگیش به سرزمین آبا و اجدادش

چی بگوم . به خاطر اصالت خانوادگیش .

...    دیگه مجبورم بگوم تا اونانی که نمی دانن بدانن که

پدر و عموی این آقا چه انسا نهای والا یی بینه و چقدر

آدمانَ همینان سر کار ببر دین و از بد بختی و فلاکت

به نان و نوا برسا نسینه .

ارواح آقایان حسن و مهدی داوودی و درگذشتگان از

این خانواده شاد و قرین رحمت باد .

عکسی از این خانواده در اختیار نبود تا مورد استفاده قرار گیرد .

مردی ایرانی

دوش ، می گفت ظریـــــــــــــــــــــــــــــفی ، به ظرافت سخنی .

که  ، ظریفــــــــــــــــــــــــــــــــی شده ،  شمع بصر ،    انجمنی .

پچ پچ افتاد که این یو ســــــــــــــــــــــــــــــف ایرانی کیست ؟

که گُلش داده ظرافــــــــــــــــــــــــــــــــت  ، به زمین و چمنی.

*****

هر کسی داد سخن  ، داد  و ظر یــــــــــــــــــــــــــــفی خندید .

از ،  ظریفان  قدیم  و  ز  ظریــــــــــــــــــــــــــــــفان  ،      جدید .

همه گفتند :که در ظـــــــــــــــــــــــــــــــرف زمان دیده نشد .

شاید این تازه به دوران ، شود امـــــــــــــــــــــــــــروز ، پدید .

*****

داد  ،  آواز ســــخن   ،  مرد   ادیبــــــــــــــــــــــــــــی   ز   میان .

که چه حاجت ز ظر یــــــــــــــــــــــــــــفان ، سخن آید به بیان.

آن ظر یفــــــــــــــــــــــــــــــــی که از او داد سخن می گو یند .

نیست جز لطف خـــــــــــــــــــــــــــداوند ، بر این ملک و زمان .

*****

گر چه اغراق نه در ساحت مـــــــــــــــــــــــــــــه رویان است .

ماه ما  ، دکـــــــــــــــــــــــــــــتری   از   مملکت  ،   ایران است .

نام   او  هست  جــــــــــــــــــــــــــــواد  و  سر او هست سواد .

یعنی آن مرد   ،  ظریــــــــــــــــــــــــــفی به همه دوران است .

*****

بر  وطن  آمده   این  بار ، تقــــــــــــــــــــــــــــــــــی خان دگر .

ز مصدق خبر آورده ، ظریـــــــــــــــــــــــــــــــــــفا  ، چه خبر .

یادم افتاد که آن شاعر پاریــــــــــــــــــــــــــــــنه ، چه گفت!

گفت : فرزند هـــــــــــــــــــــــــــــــــنر باش نه فرزند ، پدر .

لا له وشان

لاله وشان

تاریخ : سه شنبه بیستم خرداد ۱۳۹۳ | 14:14 | نویسنده : م آهنگری

نامرد ها ! چنـــــــــــــار مرا سر بریده اند.

مفهوم انتـــــــــــــــــظار مرا سر بریده اند.

ما از تبار لالـــــه وشـــــــــان و سیاوشیم.

ایل و تبـــــــــــــــــاروجار مرا سر بریده اند.

پای قلــــــــــم شکست و زبانم اسیر شد.

آن مردها !! زبان مــــــــــــرا سر بریده اند.

اینجا تمام فــــــــــــــصل زمستان آرزوست.

شاید بهار خاطــــــــــــــره را سر بریده اند.

روزی که نــــــــخل ها همه فریاد می زدند.

از بغض شان،نخـــــــــــل مرا سر بریده اند.

چندیست روح عاطفه ها زخم خورده است.

یعنی که جسم عاطــــــفه را سر بریده اند.

هر جا که شـــــعر من نفسش تند می زند.

آنجــــا کــــــــــــــــــــــلام مرا سر بریده اند.

------------------------------------------------------18/3/93

(برات می نو یسم.)

برات حرفــــــای تازه می نویسم شــــــــعر زیبامو.

همانــــها یی که ننوشتم، ندیدی تو،غـــــــزلهامو.

شبیه هیــــــچ کس یا هیــــچ جایی نیستم ، اما.

تو می فهـــــمی فقط ، رمز قریب این معـــــما مو.

برایت می نو یســــــم یادگاری ، قصه ای زیــــــبا.

که تنها شاهــــدم باشی ، ببینی رسم دنیــــامو.

شبیه ما هــــــــیم ، ا ینجا غریق کو سه ی دردم.

یکی نا راست دســــــــتی ، اینچنین آلوده دریامو.

بیابانم ، شبی با آســــــــمانت گفت وگو می کرد.

شـــــهابی آمد و پیچــــــــید ، کل آرزو هـــــــا مو.

به باغ آرزو هــا یم ، شبی مهمان گــــــــــل بودم .

سحرگاهان نسیم نا مرادی آمد و برچید گل هامو.

رفیقی داشتم یاری، چو مرحـــــــــــم وقت بیماری.

رهایم کرد ، روز تنگدستی و نمک پاشید زخمهامو.

جدا افتـــــــاده ام از کاروان و رد پایــــــــی نیست.

سراب زندگــــــــی از هر طرف دزدیده صحـــــرا مو.

کمی از راز هـــــــامو با تو گفتم ، گر چه می دانی.

نه می گویم نه خواهم گفت ، دیگر حرف دل هامو.

--------------------------------------------------------------------15/3/93

عید شما مبارک

هرروز که خوشحال باشی ،آن روز عید است .

.

.

خوشحال به اینکه، دیگران هم خو شحالند .

خوشحال به اینکه در آن روز گناه و معصیتی نکرده ای .

خوشحال به اینکه باری از دوش دیگران بر داشته ای .

خوشحال به اینکه کاره ای بوده ای و کار مردم را راه انداخته ای .

خوشحال از اینکه خداوند به تو داده و تو هم به دیگران داده ای.

خوشحال از این که آدم های اطرافت از اخلاق ورفتار تو راضیند .

خوشحال از برخورداری از نعمت سلامتی .

و خیلی چیز ها ی دیگر از امور شخصی و اجتماعی .

این روز ها ، علاوه بر امورات شخصی و دینی و اخلاقی واجتماعی .

خوشحالیم از اینکه در امور مملکتی و بین المللی هم اتفاقاتی افتاده که مو جبات

شادی عمومی و نشاط اجتماعی را فراهم نموده است . غیرت ملی بعضی ها گل

کرده است . گذشته افتخارآمیز بعضی ها هم زنده شده است . مردانی از این

سرزمین در دفاع از منافع ملی با اسقامت و پایداری ،همراه با درایت و دوراندیشی

در برابرقدرتهای جهان ایستاده اند واز منافع ملت ایران دفاع کرده اند  .آنها با

استفاده ازاصل گفتمان و برخوردآرا و دیپلماسی سیا سی ، سایه ی تهدیدات و

تحدیدات سیاسی  و اقتصادی و نظامی را از سر ملت ایران دور کرده و شور و

نشاط و زندگی را برای ما به ار مغان آورده اند. گر چه ما سابقه ذهنی خوبی از

معا هدات بین المللی و در گیریهای تار یخی با قدرت های جهانی را نداریم ، اما

بلوغ سیاسی ملت ایران و فرزندان سیاسی این کشور بدان حد رسیده است

که با در نظر گر فتن همه جوانب دست به اقدامی بز نند که در دراز مدت

به نفع مصالح ملی کشور باشد . و اینچنین باد .ان شاءالله .

شادی بر می گردد به درونت ، به دلت به نگاهت . به اینکه چگونه می اند یشی به یک

مو ضوع به یک فرد . تو دلت شاد باشد . تو که نگاهت زیبا و خو ش بین باشد . 

تو که به جای جیبت ، حزبت ، دسته و گرو هت . به ملتت ، به مردمت ، به دل اونها

به جیب او نها بیند یشی . جور دیگری خواهی خندید .وجوردیگری شادی خواهی کرد .

جور دیگری سخن خواهی گفت . جور دیگری رای خواهی داد . و جور دیگری سر نو شتت

را رقم خواهی زد .دولتمردان ما و مردم ما هر وقت جور دیگری ، به غیر عادت عمل

کرده اند . جور دیگری ، وبه غیر عادت نتیجه به دست آورده اند و جور دیگری شادی

و نشاط کرده اند و جور دیگری عید گر فته اند .

این بار هم عیدتان جور دیگری مبارک .