لا له وشان

لاله وشان

تاریخ : سه شنبه بیستم خرداد ۱۳۹۳ | 14:14 | نویسنده : م آهنگری

نامرد ها ! چنـــــــــــــار مرا سر بریده اند.

مفهوم انتـــــــــــــــــظار مرا سر بریده اند.

ما از تبار لالـــــه وشـــــــــان و سیاوشیم.

ایل و تبـــــــــــــــــاروجار مرا سر بریده اند.

پای قلــــــــــم شکست و زبانم اسیر شد.

آن مردها !! زبان مــــــــــــرا سر بریده اند.

اینجا تمام فــــــــــــــصل زمستان آرزوست.

شاید بهار خاطــــــــــــــره را سر بریده اند.

روزی که نــــــــخل ها همه فریاد می زدند.

از بغض شان،نخـــــــــــل مرا سر بریده اند.

چندیست روح عاطفه ها زخم خورده است.

یعنی که جسم عاطــــــفه را سر بریده اند.

هر جا که شـــــعر من نفسش تند می زند.

آنجــــا کــــــــــــــــــــــلام مرا سر بریده اند.

------------------------------------------------------18/3/93

(برات می نو یسم.)

برات حرفــــــای تازه می نویسم شــــــــعر زیبامو.

همانــــها یی که ننوشتم، ندیدی تو،غـــــــزلهامو.

شبیه هیــــــچ کس یا هیــــچ جایی نیستم ، اما.

تو می فهـــــمی فقط ، رمز قریب این معـــــما مو.

برایت می نو یســــــم یادگاری ، قصه ای زیــــــبا.

که تنها شاهــــدم باشی ، ببینی رسم دنیــــامو.

شبیه ما هــــــــیم ، ا ینجا غریق کو سه ی دردم.

یکی نا راست دســــــــتی ، اینچنین آلوده دریامو.

بیابانم ، شبی با آســــــــمانت گفت وگو می کرد.

شـــــهابی آمد و پیچــــــــید ، کل آرزو هـــــــا مو.

به باغ آرزو هــا یم ، شبی مهمان گــــــــــل بودم .

سحرگاهان نسیم نا مرادی آمد و برچید گل هامو.

رفیقی داشتم یاری، چو مرحـــــــــــم وقت بیماری.

رهایم کرد ، روز تنگدستی و نمک پاشید زخمهامو.

جدا افتـــــــاده ام از کاروان و رد پایــــــــی نیست.

سراب زندگــــــــی از هر طرف دزدیده صحـــــرا مو.

کمی از راز هـــــــامو با تو گفتم ، گر چه می دانی.

نه می گویم نه خواهم گفت ، دیگر حرف دل هامو.

--------------------------------------------------------------------15/3/93