شب یلدا

                   شب یلدا

اقبال  و  روزگار من  امشب  به  دست   تو ست

عمری که کوزه اش به دوام و شکست تو ست

با نوی   آفرینش    و   شب    زنده    داریم

امشب  دوام مستیم از ناز شست تو ست

پیمانه  را   شکسته ام   از عهد  روز  پیش

سر مستیم  ز باده ی شبگیر مست تو ست

ما  را  وجود  در  تو   تجلیست  ،  هم    عدم

با این وجود ،هست اگر هست ، هست تو ست

شب بوی تن سپرده به سرمای چله گاه

امشب هوای قال و بلا در الست تو ست

اندیشه گاه   من  ، شب   یلدای     دلفریب

تاریک جان  ، نه ز شب ، بل گسست تو ست

چله شو

                          چله شو

آهای    دور   وا کتانِ  ، طالقانی

شوو   چله   عچین مظلوم نُمانی

نه جوز و  سنجه داری و نه کیشمیش

نه کله پاچه داری   و   نه گوو   ،  میش

دیه  کرسی  دِنی   تا  که    بُنا شی

گته  آقا   که   پهلو  یش   دُبا شی

دیه  فانو سی   سو   دی  پََک پَک کُرد

باید  هر  چی  خجیر  چی  دَ  شک  کُرد

یکی   از  اون   خجیران   مای  دُلانه

گمان   ،  مثل    بپو  سیه   ،  گُلانه

چبه   عچین   دگش  گردی  زمانه

خدایا  ،   روزگار    عچین      نُمانه

یلدا

چله شوو

دراز  شوو  که  میگن  پیلا ی و  آقاجانه

همون  که  ورف  دمینه حیاط  و  ایوانه

قدیمیان  میگوون  ،  چُله  شوو   دراز  شووه

نشان  آخر  قوس  ،  اول  زُمسانه

به  نقل  ریش  سفیدان  ،  به  کرسی  و  منقل

عزیز  کرده  کسان  ،  خانُمانی  مهمانه

کلانتر  ننه  ،  با  مجمعش  میانداره

که  پُر  کنه  ،  کوول  و  جوز  ،  مرسی  کاسّّانه

آقام  همش  میگووه  ،  هیس  ،  سرنکت  ،  بُپا

که  جیف  شان  نکنن ،  جوز  مغز  و  سیفانه

آداشُمی  شووه  ،  ایم شو  ،  اگه  بیان  اونان

همش  کنار  پیان  ،  میپایه  ،  چپاکانه

یکی  بیایه  بگیره  ،  منی  گته  ننه  رَ

که  هیر  و  بیری  میان  ،  دُب  کردیه  خراسانه

بگو  بخنده  ،  جوانانی  گپ  گپانی  میان 

گتانه  حالی  می  بو  ،  عاشقانه  حرفانه

سر  آخرش  دیه  ،  فال  و  هم  دعا  خوانی

یکی  یکی  میگیرُن  ،  از  گَت  و  کچیکانه

خدا  کنه  همه  مان  سال  دیگه  دی  باشیم

که  باز  زنده  کنیم   ،  این  خجیر  رسمانه

سلام یلدا

                      سلام یلدا

سلام یلدا

من که فانوسم راجا

و دلم را

اینجا

سپرده ام.

تا تو

دختر مشکی پوش ایرانی

چراغ بر افروزی

به بهروزی .

هزار و اندی

نمی دانم

در کدام راهی.

که

سالی یکبار

قسمت ما می شوی

و من

نمیدانم

چند ساله ای

تا

کیک برایت سفارش دهم.

خودم را

دعوت می کنم

به

شراب

به رقص باله ی تو

چه زیبا مشکی آراسته ای.

به  رقص و چرخ .

جان و جامت.

ای مهمان شب نشین

چله.

ای ظهور و تجلی باستانی

نیروانای هندی

بودای

سر زمین سرخ

اهورای

زردشت

راهبه ی

سرز مین رُم

سینو هه ی

مصر

ز ئو س

آتن و اسپارت

میکل آنژ

رنسانس  بیزانس

آرش و آنا هیتای پارسی.

پای در

کرسی بگذار

به

آرایش

هندوانه

و انار

آرزو های من.

بی سحر گاه تو

صبح

ایرانی نیست .

دی نامه را

امشب

به زمستان بسپار .