گورانیم
نوشته های ادبی و شاعرانه ،کلیه نو شته ها مر بوط به نگارنده است و از هیچ منبعی بر داشته نشده است و حقوق معنوی آن برای نگارنده محفو ظ می باشد .استفاده از متون با ذکر منبع و نام نو یسنده بلا مانع می باشد .گورانیم
نوشته های ادبی و شاعرانه ،کلیه نو شته ها مر بوط به نگارنده است و از هیچ منبعی بر داشته نشده است و حقوق معنوی آن برای نگارنده محفو ظ می باشد .استفاده از متون با ذکر منبع و نام نو یسنده بلا مانع می باشد .درباره من
مجمو عه اشعار به انضمام ، شعر و نو شته هایی به گو یش طالقانی
من نه اهل تعارفم و نه عارفم.
ساده ام ، ساده و متعارفم .
اندکی ذوق و خُردکی ، احساس.
تابع ، علم و عقل و معارفم .
ادامه...
بد عهدی
گفتم که آشنای منی ، یک دمی بشـــــین.
تا عــــــقده های دلم با تو وا کـــــــنم.
گفتی که لــحظه های تو، از پیش می خرند.
دیر آمدی، به حــــیله مگر، دست و پا کنم.
من ، شکـــــفه از تو ندارم ، که سفله ای.
چــــــاهی که آب ندارد ، شـــــــــــنا کنم!
بــــد عهد ، گر چه نـــــــدانی ، چه می کنی.
فردا که روز جــــــــفا شد ، چـــه ها کنم.
یک بند موی تو، به اما نـــــــــت گرفته ام.
شاید طنـــــــاب دار تو را خود بـــه پا کنم.
چشمت فریب داد و دها نـــــت دروغ گفت.
خواهم که شاخـــــــــسار تو از تن جدا کنم.
هر چند بی گــــــــــــدار به سیل جنون زدی.
تا غرق این هـــــــــوس نشوی کی رها کنم.
گفتند ، جشن و ســـــــــــروری ، بهم زدی.
این بـــــــزم عشق تو را ، من بــــــــلا کنم.
حرف از وفا زده ای ، رشــــــــته ای سخن.
جان و تنت ز حرف اضـــــــــــــافی جدا کنم.
رسوائیت ، به کوس و دهل ، رفتـــــه تا فلان.
من هم به ساز و طبل و نــــــــقاره صدا کنم.
آن خط و خــــــال ننگ که داری ، بهانه ات.
چون فرصتــــــــــش بر سد ، بر مــــــلا کنم.
خــــــوش باش و چند صبـــــــــاحی حلال تو.
این روز گـــــــــار خو شت را ، عــــــزا کنم.
کفر است گــــــــر که بــــــــگویم تو مرده ای.
باشد به روز حـــــــــشر ، حضور خــــدا کنم.
در زندکی بــــــجز در لـــــــطف خـــدا مکوب .
در بـــــــارگاه عشــــق حقیقی ، صـــــــــفا کنم.
افسار عشق سرکـــــــش دنیــــــــــا از آن تو .
دنیای حیــــــــــله را به غـــــــلا مش رها کنم
دو بیتی ها
خدایا ، آدمی را نیست ، راهی.
اگر، لطفی نباشد ، گـاه گاهی.
به مستان می دهی جامی پیا پی.
مرا، مست نــگاهت کن .الهی.
***
نمیدانم چـــرا ، تارم شکسته.
صدایم در گــلو جامانده،خسته.
کسی دیـــگر سراغم را نگیرد.
خیالم در شفق در خون نشسته.
****
شب قدر است ، بی مقدار تر من.
پناهی، مـــا منی ، آواره تر من.
طبیبا ، هر چه امشب لطف داری.
مرا دریا ب ، چون بیچاره تر من.
***
رنگ و بوی ماه داری، ماه من.
کوه و سنگ و چاه داری ماه من.
گاه باریکی ، چو موی دلبـــــران.
فتـــــنه ای در راه داری ، ماه من.
***
غم دل چه چاره سازم ، که دلم زغم سر آید.
به که گویم و چه سازم ، که زمان غم سرآید.
به چه عهد پای بنــــدم ، که نسازم و نسوزم.
به کدام پای خـــیزم ، که به چشــــــم دلبر آید.
***
مگو که رفته ای زدل ، که دلشکسته می شوم.
دری گــــشا نگاه کن ، وگر نه خسته می شوم.
به رسم عا شقی کنون ، دو چشم وا کن و ببین.
دری گشوده ام بیا ، وگر نه خســـــته می شوم.
***
من کوزه دل شکسته ام ، آبـــــم کن.
چند یست ، نخفته ام ، مرا خوابم کن.
از جرعه ی مهر ، باده نوشم گردان.
سیاره تـــیره ام ، تو مهـــــــتابم کن.
***
می نو یسم ، روز گارم را تما شا می کنی.
می نو یسم ، نامه ام را گاه امضا می کنی.
کاش می خواندی اگر ننوشته بودم صبر کن.
نامه ننو شــــته ام را، غــرق گلها می کنی.
***
گفتمت، وقتی گذ شتی کوچه خلوت بــــود و بود.
بوی مست مهر بانت ، در میان چنــــگ و عود.
کاش هر روزم به تکرارعــــبورت می گذ شت.
می دویدم سرخوش از دشت و دمن تا مرز رود.
***
هر چه می کوشم ، تو را پیدا کنم ، گم می شوی.
می فروشی ، می ، ولی انگار ، در خم می شوی.
کاسه در دستم ، ولی خالیــــست ، ای خمار مست.
کاسه گـــردان شراب ، د ست مــردم می شوی.
تولد
باهق هق یک گریه سـخن در سخن آمد.
آن کـــــــودک بیچاره ، اســـــــــیر لبن آمد.
ناخوانده چو مهــــــمان در این انجمن آمد.
چون خار در این گلــــبن و باغ و چمن آمد.
از وادی ایــــــــام قدیم و کــــــــــــهن آمد.
آن لحظه که عریان شد و بی پیرهن آمد.
از ظلم زمان زخــــــــم به جان و بدن آمد.
مو جود ضعیفی ، به گــــــمان پیلتن آمد.
این بود حقیقت به خـــــدا نیست فسانه .
من ماندم و تنها غم ایام و زمانه.
یک روز دو دستم به طـــنا بی نگران شد.
عالم همه در پیش نگاهــــــم دوران شد.
چون پیچک زیبا به تنم بست و کمان شد.
تقدیر همان بود که گفتــــــیم و بیان شد.
یعنی که ندانم که چنین یا کــه چنان شد.
هر چیز که در خا طره بد بود عـــیـان شد.
در باور مان هر چه نبا یست هـــمان شد.
این بود همان دیو که در چاه نـــــهان شد.
این بود حقیقت به خـــــــدا نیست فسانه.
من ماندم و تنها غم ایام و زمانه
با آ مدنم هر چه بــــــــــــــلا شد خبر آمد.
هر تیر که از چله رهــــــــا شد به در آمد.
از سنگ گل و خاک تـــمامی به سـر آمد.
چون دایه که بر طفل یتـــــــیمی پدر آمد.
اینها همه آمد به خدا بر جگــــــــــــر آمد.
چون خون کـه از زخم سیاهی به در آمد.
با آلت قتــــــــــــاله ولی با هنـــــــــر آمد.
آمد به خدا آنـــــــــکه شبی با تـــــبر آمد.
این بود حقیقت به خــــدا نیست فسانه .
من ماندم و تنها غم ایام و زمانه.
دیدم که ســـــــــــحر بوی تو آورد و نیاورد.
بوی دگــــــــــــــری ، روی تو آورد و نیاورد.
در خانه دل کـــــــــــــــوی تو آورد و نیاورد.
اندوه و شرر ســـــــــــوی تو آورد و نیاورد.
آورد ولی آنـــــــــــــــــکه نباید به من آورد.
یعنی که قبا ، پیر هــــــــــنم را به در آورد.
بالا تر از آن هم پـــــــــــــدرم را به در آورد.
ناید به سخن هر چه که بایـــد به سر آورد.
این بود حقیقت ، به خــــــدا نیست فسانه.
من ماندم و تنها غم ایام و زمانه.
همزیستی
آهنگ زیبای ( به سوی تو )
http://dl.song-dl.ir/Mandana%20Khazraei%20-%20Be%20Sooye%20To.mp3
پـــــــی دیوار این خونه.
گل آلالــــــــــه مهمونه.
دلش می خواد بره بالا.
ولی پا هاش تو گلدونه.
***
حالا هر روز تو این خونه.
یکی آب مـی ده گلدونه.
همون گلــدون پا بسته .
که توی باغـچه مهمونه.
***
گل گلدون حواســــش هست.
اونی که دست و پا شو بست.
برای قـــــــــــد کشیدن هاش.
باید هـــــــر روز بسازه دست.
***
کنار یاس ده ســــــــــــاله.
که رفته خـــــــــــونه خاله.
کنار پنـــــــــــــــــجره حالا.
کسی پشتا شو می ماله.
***
ســــــلام ای همنشین ، همدم.
می خوام دوستت بشم کم کم.
می خــــــــــوای بالا بری امروز.
منــــــــم بالا بـــــــــــــبر نم نم.
***
گوشـــاش نشنید و سر بالا.
تو خواب خوش می ره حالا.
همان همـــــــــسایه دیروز.
براش می خـــونه لای لا لا.
***
دو تا دستم همیـن دیروز.
در اومد بعد چنـــدین روز.
باید نازش کــــــــنم حالا.
شاید خوابش نیاد امروز.
***
دیگه خورشید اومد بالا.
لا لا یی کافـــــــیه حالا.
پا ها تو غلغلک می دم.
بیام بالا بـــــــــــگو یالا.
***
یه قطره اشک اومــد پایین.
چی می گی دختر نسرین.
بیا رو شــــــــونه های من.
یواش تر امـــــــــا پاورچین.
***
خیال کــــردم تو مهـــــتابی.
شاید هم کــــرم شب تابی.
دلم گرمــــــــــــــــه کنار تو.
تو خورشیدی که می تابی.
***
چقدر خوشبخــــــتیم خوبه.
عصای دستـــــــمون چوبه.
همون چوبی که جون داره.
پا هاش حالا تـــــوی جوبه.
***
منو همسا یمون خــو بیم.
دو تا مون توی یک جوبیم.
دسا مون توی دست هم.
داریم برفا رو می روبــیم.
***
لا لا ، لالا، گل پــونه.
کسی تنها نمیمونه.
کنار پنــــــجره حالا.
گل آلا لــه مهمونه.
***
واسه خو شبخـــتیام حالا.
اگه دوســــتی بـــیاد با لا.
براش گلپونــــه می چینم.
می دم دستش جون مولا.
صبح
شکر خدا، که دو باره ، رسیده صبح.
از من به صبح و خالق سبحان صبح سلام.
خورشید من ، بر آمده از مشرق زمین.
از من به نور و خالق چشمان صبح سلام.
دریا سلام ، دشت سلام ، آرزو سلام.
از من به شهر عشق و شهیدان صبح سلام.
همسایه ، همنفس ، همه ی خاطرات من.
ازمن به کو چه، مسجدومیدان صبح سلام.
بر آسمان ، ستاره و مهتاب زیر ابر.
ازمن به تیر ، زهره و کیوان صبح سلام.
یک خانه مهر، مادر و فرزند و زندگی.
از من به عشق و همسر و یاران صبح سلام.
در سجده گاه من ، چو خدایان نشسته ای.
از من به قلب و باور و ایمان صبح سلام.
باران و برف ، فصل بهاران ، شکوفه ها.
از من به آفر ینش و پایان صبح سلام.