گورانیم
نوشته های ادبی و شاعرانه ،کلیه نو شته ها مر بوط به نگارنده است و از هیچ منبعی بر داشته نشده است و حقوق معنوی آن برای نگارنده محفو ظ می باشد .استفاده از متون با ذکر منبع و نام نو یسنده بلا مانع می باشد .گورانیم
نوشته های ادبی و شاعرانه ،کلیه نو شته ها مر بوط به نگارنده است و از هیچ منبعی بر داشته نشده است و حقوق معنوی آن برای نگارنده محفو ظ می باشد .استفاده از متون با ذکر منبع و نام نو یسنده بلا مانع می باشد .درباره من
مجمو عه اشعار به انضمام ، شعر و نو شته هایی به گو یش طالقانی
من نه اهل تعارفم و نه عارفم.
ساده ام ، ساده و متعارفم .
اندکی ذوق و خُردکی ، احساس.
تابع ، علم و عقل و معارفم .
ادامه...
صبح
هر که به دیدار تو شد صبح شد
در حرمت یار تو شد ، صبح شد
هر که تواش دانه و دامش شدی
مرغ گرفتار تو شد ، صبح شد
آذر عزیز من...
گفتی که بگذرد
و
نگفتی
کِه بگذرد ؟
من از تو
یا
تو از من
و
این هرکدام را
هرگز مباد!
گرچه
جهان نیز بگذرد!
شاید
تو
بی من.
مرا بی تو
آه نه!
آذر !
عزیز من
غم پاییز بگذرد .
حالا
منم ،
نشسته به بی برگی زمان
برخیز
آفتاب باش ،
غم و سوز بگذرد
آبانِ بی تو
رفت و
آمده ای
ای شکیب سرد
با تو
تمام حسرت امروز
بگذرد.
عریانِ
مه گرفته ،
به باران سلام کن .
تا
روزگار تلخ بی تو
و دیروز بگذرد
آری
گذشته مهر و
به پیشست
سوز دی
این
بعد ها
به عشق
عشوه ی نوروز
بگذرد.
مرهمِ مرحم
روزگار سرد پاییزی و ماتم ، می شود
زایش نور و بهار و فرحت جم می شود
دست یاری ، پای همت ، در مصاف خشم و زخم
زندگی با سعی ، درد و غصه اش کم می شود
بغض ها و اشک ها و آه ها و ناله ها
مرحمی گر سر نگیرد ، بر جگر سم می شود
مثل هر دریاچه ای ، گر آبریزش تر شود
جشن سرریزش به هر تقدیر و کم کم می شود
شوت باید کرد توپ دوستی را با عمل
هر چه ناممکن تصور می کنی هم می شود
سنگ باشد ، در بیابان پر از خاشاک و تیغ
مهر چون آید ، جماد و سنگ ، آدم می شود
خشک شاخی در مصاف آب و لطف آفتاب
زنده شاید نه ولی تابیده و خم می شود
ریسمان مهربانی را بتابانش به جهد
رشته اش در همتبانی ، سخت و محکم می شود
آب حیوانست ، گر با پای عشق آیی به چاه
در طریق سعی ، آب چشمه ، زمزم می شود
خشک خوی و اخم روی و تلخکام همنشین
هاونش گر مهر باشد ، قرص و مرهم می شود
صبر باید صبر ، دمنوش نگاه خسته را
چای عصر دلبری ، با خنده ای دم می شود