چله شوو

دراز  شوو  که  میگن  پیلا ی و  آقاجانه

همون  که  ورف  دمینه حیاط  و  ایوانه

قدیمیان  میگوون  ،  چُله  شوو   دراز  شووه

نشان  آخر  قوس  ،  اول  زُمسانه

به  نقل  ریش  سفیدان  ،  به  کرسی  و  منقل

عزیز  کرده  کسان  ،  خانُمانی  مهمانه

کلانتر  ننه  ،  با  مجمعش  میانداره

که  پُر  کنه  ،  کوول  و  جوز  ،  مرسی  کاسّّانه

آقام  همش  میگووه  ،  هیس  ،  سرنکت  ،  بُپا

که  جیف  شان  نکنن ،  جوز  مغز  و  سیفانه

آداشُمی  شووه  ،  ایم شو  ،  اگه  بیان  اونان

همش  کنار  پیان  ،  میپایه  ،  چپاکانه

یکی  بیایه  بگیره  ،  منی  گته  ننه  رَ

که  هیر  و  بیری  میان  ،  دُب  کردیه  خراسانه

بگو  بخنده  ،  جوانانی  گپ  گپانی  میان 

گتانه  حالی  می  بو  ،  عاشقانه  حرفانه

سر  آخرش  دیه  ،  فال  و  هم  دعا  خوانی

یکی  یکی  میگیرُن  ،  از  گَت  و  کچیکانه

خدا  کنه  همه  مان  سال  دیگه  دی  باشیم

که  باز  زنده  کنیم   ،  این  خجیر  رسمانه