طنز

                   طنز

طنز   هم  باید  بچسبد   مثل   ته   دیگ  پلو

زندگی  گاهی  تنورت  می   کند   گاهی  اَلو

بس  که   زشتت  می  کشد  نقاش  هستی  گاه  گاه

چون  ملون  پیشگان  ،  گاهی    بلو  ،  گاهی     یلو

هیچ کسی

                               هیچ کسی

بال  ، پروانه  تر    از   من  نزند  هیچ  کسی

نعره ، مستانه   تر   از   من  ،  نزند  هیچ   کسی

این   منم  ،  سوخته  چون  شمع   به   هر   انجمنی

حرف  ،  رندانه  تر  از   من   نزند   هیچ  کسی

پادزهر

                              پادزهر

زهر  ماری ،  روزگاری ، نوشدارو می شود.

نیش تر هم می تواند، مر حم زخمی شود.

حسرت

                                      حسرت

هرگز حسرت نداشتن هیچ ستاره ای را مخور. 

فردای هیچ کس بی خورشید نمی ماند.

فرصت

                           فرصت

بستگی دارد که چگونه فکر کنیم.  

بوی کباب همسایه هم می تواند یک فرصت باشد.