عاطفه

چندیست رنگ عاطفه ها را ندیده ایم .

از شاخ روزگار گلی هم نچیده ایم .

از خویش چو نکه گذشتیم ، گم شدیم .

بر خواجگان سفله کنون دل سپرده ایم .

دادیم دل به پستی سالوس هرزه گرد .

دست از حریم خاطر عاطر بریده ایم .

عطر بهشتیان زمین در مشام ماست .

اما کنار دوزخیان جا گزیده ایم .

اینجا کنار ماست سعادت .به حسن خُلق.

بازار خشم کینه و نفرت خریده ایم .

قطع رحم نموده ز ارحام پیش و پس .

از قو م و خویش ، دامن الفت بریده ایم .

چون آش کشک خاله نخوردیم مدتی .

کام از جهان و لذت عالم نبرده ایم .

بی وفاست

دیریست  خنجر ایام پشت ماست .

دستی که تیغ بر آورده آشناست .

گفتم رفیق ، مسجد و میخانه ام تویی

در باورم نبود که معشوق بی وفاست .

قلب من

                                      قلب من         

تپش تو ست تمنای همه .

بودن و باور و معنای همه .

هر چه داریم غنیمت شمریم .

تو    جدایی    ز    معمای    همه .

آنچه شیرینی دنیاست ز تو .

شیره ی پاک و مربای همه .

اصل و فرعند ، بقایای وجود .

چون تو اصلی و مجزای همه .

گر چه بازم نتوان گفت ، چه ای ؟

آخرین   حرف   مقفای       همه .

چشم جانی  به گواه  عرفا .

مظهر بینش و بینای همه .

ای تجلیگه  هر کشف  و شهود .

طور اگر هست تو سینای همه .

آنچه خو بان به تمنا دارند .

شاه خو بانی و آقای همه .

قلب ایمان من آرام بگیر .

قوی زیبایی و رعنای همه .

خاطرات

دلتنگ خاطرات تو ام  ، جان من بمان .

                ایدوست بار دیگر از آن قصه ها بخوان .

                             تا نا کجای رفتن تو جان دهم  ، عزیز .

                                          اکنون که آمدی همه چیزم تویی بدان .

خنده

قربان خنده های تو ام  ، بیشتر بخند .

                 حالا بگو که قیمت یک خنده ات ، چند .

                               گفتم ولی به قدر قهقهه اما خلاص کن .

                                            دروازه های شهر عربده ها را کنون ببند .