هجرت

                        هجرت

چند روزی  رفتم  از  شهر  غریب

تا  دهات  خشت  زیبا  و  عجیب

وه  ،  گذشته   وه  چه  حالی  داشتم

دور  از  درد   و  مداوای  طبیب

گو  سفندم  را  گرسنه  بردمش

سیر   بر  گشتم   ز  گندمزار  و  سیب

حالیا   ،  جای  شما  خالی   ، عزیز 

اهل  عرفان  و  هنر  ، شیخ  و  ادیب

گر  چه  تنهایی  ز تنها ، عیب  نیست

کاش  بودندی  ،  عزیزان  و  حبیب

دهاتی

                        دهاتی

از کوه می آیم  ،  دلم  آتشفشان است

یعنی دهاتی بودنم ،د ر من عیان است 

من  آسمان   آبیم   از  دور  پیداست

خورشید  بر  پیشانیم   مهر  و نشان  است

***

چارقی پو شم  به پا ، چو قا  به تن

کار  چو پانی  کنم  با  هر  سخن

کیک تولد

                کیک  تولد

مثل  شمعی  به  بر  کیک  دلت  آب  شدم

مزه  ی  فوت  تو  از  سو  ختن  آزادم  کرد

***

عمر   ما   را  شمعِ   یک   روز   تولد   آب  کرد

کاش مثل شمع ، عمردیگری می شد  خرید

***

مثل  یک  کیک   تولد   آمدم   شادت  کنم

تیغ   بر   جانم  زدی   با  خنده  های  دیگران

***

یک   تولد   مانده   تا   پنجاه  و  من

هیچ  از   عمرم   نفهمیدم   چه  شد

روز  هایم  سال  و  سالش  عمر  شد

حیف  هر  روزش  ندانستم ، چه شد



• موزیک بی کلام

شهریار

   <<    پیرم  و  گاهی  دلم  ، یاد جوانی  می  کند

بلبل  شو  قم  هوای  نغمه  خوانی  می  کند  >> شهریار

آتش  گرم  اجاقم  رو  به  پایانست  و ،   او

زیر  خاکستر  هنوز  ،  آتش  پرانی  می  کند

گر چه باقی  نیست   آن  حال  و  هوای   عاشقی

عشقبازی  را  هنوزم   ،  در  نهانی  می  کند

فصل خواب  آرزو  ها ، روزگار سرد کوچ

با  من  عزلت  نشین  ،  نا  مهربانی  می  کند

فجرخورشیدم  به  صبح  آرزو  هایم  ،  هنوز

سهم  من  از  زندگانی  را  ، شبانی  می کند

می نو یسم  خاطراتم را  ، کتاب  اندر  کتاب

دست  گرمی  در  خیالم  ، با یگانی  می  کند

ماه  من  در  آسمان  مغربش  گم  می  شود

گاه  پایانی  به  من  ، چشمک  پرانی  می  کند

بردرختم  برگ  زردی مانده  از  پاییز  دوست

هر  چه  نازش  می  کنم  ،  بازم  خزانی  می  کند

گر  چه  رنجورم  ،  ولی  چیزی  درونم  سالهاست

مثل  همزادی  جوان   ،  با  من  تبانی  می  کند

دزد

                        دزد

با  چراغ  و  روز  روشن  دزد  خوب

بی  چراغ  و  نیمه  شب  ها  دزد  بد

این  یکی  در  بند و در زندان  و  رنج

آن یکی  آزاد  و  لبخندان  و  شاد

این  یکی  از  فقر   و  نادانی  و  جهل

آن  یکی   پر  روی  و بیش  از  قدر  و  حد

این  یکی  بد  بخت  دست  روزگار

آن  یکی  ناخورده  نان  از  دست  و  کد

این  یکی  در  بند  قانون  و  قضا

آن  یکی  قایق  سوار  جزر  و  مد

این  یکی  از  مفسدان  و  مغرضان

آن  یکی  نو  کیسه  و  از  حزب  باد

کار  دنیا  را  چه  دیدی  ،  والیا

وای  از  آن  روزی  که  آید  عدل  و  داد

چرخ  نا  اهل  است  و  تیغش  نا  بکار

هر  گزت  با  او  سر  و  کارت  مباد