گورانیم
نوشته های ادبی و شاعرانه ،کلیه نو شته ها مر بوط به نگارنده است و از هیچ منبعی بر داشته نشده است و حقوق معنوی آن برای نگارنده محفو ظ می باشد .استفاده از متون با ذکر منبع و نام نو یسنده بلا مانع می باشد .گورانیم
نوشته های ادبی و شاعرانه ،کلیه نو شته ها مر بوط به نگارنده است و از هیچ منبعی بر داشته نشده است و حقوق معنوی آن برای نگارنده محفو ظ می باشد .استفاده از متون با ذکر منبع و نام نو یسنده بلا مانع می باشد .درباره من
مجمو عه اشعار به انضمام ، شعر و نو شته هایی به گو یش طالقانی
من نه اهل تعارفم و نه عارفم.
ساده ام ، ساده و متعارفم .
اندکی ذوق و خُردکی ، احساس.
تابع ، علم و عقل و معارفم .
ادامه...
مجرور
پای لختی دارم و فرسنگ ها دورم ز تو.
تاکه این دیوارخودخواهیست ، معذورم ز تو.
فاعلاتن فاعلاتن ، شعر می گو یم رفیع
مثل ترکیب اضافه ، جار و مجرورم ز تو .
گل خانه
گُلِ خانه
***
در خانه گلیست
کو گلستان منست.
هر وقت که خواهمش
به دستان منست
خواهم که به عمر
در برش بنشینم
آن گل نه فقط
که خود نیستان منست
تا دیدار
تا دیدار
***
دست خالی
ذهن عالی
عشق اما بیشمار.
چشم شهلا
حال شیدا
جان اما بیقرار.
شوق بودن
دل بریدن
شهر اما شهریار.
یاد کوچه
کنج باغچه
لحظه های انتظار.
حس دیدن
دل بریدن
گریه های زار زار
شعر خواندن
اشک رُفتن
خنده های اشکبار.
یاد باد
آن سادگیها
یاد باد آن روزگار.
دست افشان
پای کوبان
رو به امید و فرار.
یک طرف
رو به بنفشه
یک طرف تا سبزه زار.
خوش به حال
دوستی ها
همزبانی با بهار.
ناز کردن
دل خریدن
عشوه ی بی حد یار.
ساز مستی
رقص پاها
همنوازیهای تار.
همسراییهای
بلبل
در مقام شاخسار .
دست گرم
زندگی را
لمس کردن ، وقت کار .
گاه گاهی
رنج بردن
خار چیدن ، نیش مار.
قله های
سرفرازی
دور های افتخار.
روز ها را
طی نمودن
کهنه کردن ، پیر و پار.
در عبور از
تیرگیها
شب نشینی های تار.
زاغ حسرت را
پراندن
غارت پاییز و سار.
زندگی
در برف پیری
با کلاغ و قار قار.
یک بخاری
آتش عشق
همنشینی با نگار.
قصه گفتن
خواب رفتن
زیر کرسی قرار.
فهم بودن
یا نبودن
در حریم اختیار.
شوق دیدار
و تماشا
رو به سوی کردگار.
زندگی
باقیست
اما کس نماند ماندگار.
خوش به حال
هر که از او
عشق ماند یادگار .
تو نباشی
تو نباشی
ترسم برسم آخر خط و تو نباشی
آنجا همه باشند و لیکن تو نباشی
ترسم برسم ، آخر و بینم همه هستند
آنی که منش خواهم و آنم ، تو نباشی
هر جا که به پایان برسد ، هر چه که باشد
خواهم ، همه باشند ، بجز تو ، تو نباشی
من عاشق دیدار مسیرم ، به تماشا
غایب همه باشند ، و اما ، تو نباشی
بین من و تو رسم جدایی ز ازل نیست
من بی تو ، مگر می شود ! آنجا تو نباشی
پایان منم ، در خود اگر جُستم و دیدم
هستند همه عالم و آدم ، تو نباشی