گورانیم

نوشته های ادبی و شاعرانه ،کلیه نو شته ها مر بوط به نگارنده است و از هیچ منبعی بر داشته نشده است و حقوق معنوی آن برای نگارنده محفو ظ می باشد .استفاده از متون با ذکر منبع و نام نو یسنده بلا مانع می باشد .

گورانیم

نوشته های ادبی و شاعرانه ،کلیه نو شته ها مر بوط به نگارنده است و از هیچ منبعی بر داشته نشده است و حقوق معنوی آن برای نگارنده محفو ظ می باشد .استفاده از متون با ذکر منبع و نام نو یسنده بلا مانع می باشد .

آداب

گاهی باید بایستی ، تا دیگران بنشینند .

گاهی باید بر خیزی ، تا دیگران بنشینند .

گاهی باید بنشینی ، تا دیگران بنشینند .

گاهی باید بـــــروی ، تا دیگران بنشینند .

این یعنی که نشست و برخاست با دیگران ، آدابی دارد .

گاهی باید بگویی ، تا دیگران بگو یند .

گاهی باید بگو یی ، تا دیگران نگو یند .

گاهی باید نگو یی ، تا دیگران بگو یند .

گاهی باید نگو یی ، تا دیگران نگو یند .

و این یعنی که گفت و گو با دیگران هم آدابی دارد .

گاهی باید بر خیزی ، تا دیگران بر خیزند .

گاهی باید بگـو یی ، تا دیگران بر خیزند .

گاهی باید بیـــایی ، تا دیگران بر خیزند .

گاهی بایــد بمیری ، تا دیگران بر خیزند .

و این یعنی که رستاخیز دیگران هم آدابی دارد .

و...

بهار انتظار

آه اینجا همه هستند ، ولی جای تو خالیست .  چـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرا ؟

جمله ی نا قص من باز سوالیست .  چـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرا ؟

در بهاری که گل و سبزه در آغو ش همــــــــــــــــــــــــــــــــــــند .

یار ما دور از این دور و حوالیست .  چــــــــــــــــــرا ؟

بهاریه

بیا با هم پا بذاریم تو خــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــونه .

بهار داره میاد با صد نشـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــونه .

بهار داره میاد که گل بکــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاره .

گلدونا رو دور حیاط بـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــذاره .

حوض حیاط و پر ماهی کــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــنه .

دلها رو خالی از سیاهی کــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــنه .

بهار میاد پنجره رو واکـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــنه .

ستاره های منو پیدا کـــــــــــــــــــــــــــــــــــنه .

آهای آهای همسایه ی خیــــــــــــــــــالی .

کنج اتاق نشستی ، روی قــــــــالی .

تو هم بیا پنجره ها رو واکــن .

خودت رو از چار دیواری رها کـن .

بیا با همدیگه طناب ببا فـــــــــــــــــــــیم .

پلی برای هم رو آب ببا فـــــــــــــــــــــــــــــیم .

بیا با نقاشی من شروع کـــــــــــــــــــــــــــــــــــــن .

من آسمون میشم تو هم طلوع کــــــــــــــــــــــــــــــــــــن .

خورشید و گو شه ی درختا بــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــذار .

پای درختا رو یه دریا بـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــذار .

یه کوه بکش تا بره آسمو نــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــها .

آرش و پیدا کنه تو کمو نــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــها .

شُر شُر آب و روی سنگها بـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــکش .

باقی رنگها رو یه صحرا بــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــکش .

ابر و رو ابرو های حاجی فـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــیروز .

یه جور بکش پاک نشه تا دو ســـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــه روز .

بهار ما تازه جونه کــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرده .

خونه رو پر ز عطر پونه کـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرده .

پای درخت و وا کنیم راه بـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــره .

آسمو نو باد بزنیم ماه بــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــره .

بهار ما مثل بهار گل هاســــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت .

فهمید نش برای اهل دل هاســـــــــــــــــــــــــــــــت .

فراق لاله

شبیه خواب گذشتی ، زچشم های شبانه .

چو  ماهیان  غریبه ، کرانه  تا  به  کرانه .

گذشتی از من و رفتی ، که من ز تو بنو یسم .

تمام حس خودم را ، درون سینه نامه .

قدم به قدم ، تا ، تمام تو جستم .

ندیدم و گشتم ، نبود از تو نشانه .

چقدر سخت گذشت و چقدر دیر گذشت .

فراق لاله کشیدن ، زدست جور زمانه .

شدم دگر همه فریاد ، شدم دگر همه آهنگ .

تو را دو باره سرودم ، غزل شبیه ترانه .