سواحل کلمات

بام البرز

یه آهو میشم ، رو به صحرای البرز

زمین ، آسمان ، دشت و دریای البرز

کرج رو می گردم ، می رم تا باغستون

جهانشهر و گلشهر و باغای البرز

پرستو میشم ، تا حصارک می گردم

میرم  تا  به هشتگرد  زر سای  البرز

یه دُرنا میشم ، پا میذارم ، رو ابرا

میرم طالقون ، بام زیبای البرز

پل دختر و تپه ی ازبکی ها

تا خورشید فهمیده سیمای البرز

شقایق میشم تو دیار شهیدان

می ریزم گلامو ، به پاهای البرز

یه مجنون میشم،دست عشقو می گیرم

میذارم تو دستای ، لیلای البرز

تا جمعه میشه یاد بابا می افتم

چه عطری داره یاد بابای البرز

وطن مثل مادر میمونه برامون

منو جا گذاشته تو دستای البرز

یلدا

چله شوو

دراز  شوو  که  میگن  پیلا ی و  آقاجانه

همون  که  ورف  دمینه حیاط  و  ایوانه

قدیمیان  میگوون  ،  چُله  شوو   دراز  شووه

نشان  آخر  قوس  ،  اول  زُمسانه

به  نقل  ریش  سفیدان  ،  به  کرسی  و  منقل

عزیز  کرده  کسان  ،  خانُمانی  مهمانه

کلانتر  ننه  ،  با  مجمعش  میانداره

که  پُر  کنه  ،  کوول  و  جوز  ،  مرسی  کاسّّانه

آقام  همش  میگووه  ،  هیس  ،  سرنکت  ،  بُپا

که  جیف  شان  نکنن ،  جوز  مغز  و  سیفانه

آداشُمی  شووه  ،  ایم شو  ،  اگه  بیان  اونان

همش  کنار  پیان  ،  میپایه  ،  چپاکانه

یکی  بیایه  بگیره  ،  منی  گته  ننه  رَ

که  هیر  و  بیری  میان  ،  دُب  کردیه  خراسانه

بگو  بخنده  ،  جوانانی  گپ  گپانی  میان 

گتانه  حالی  می  بو  ،  عاشقانه  حرفانه

سر  آخرش  دیه  ،  فال  و  هم  دعا  خوانی

یکی  یکی  میگیرُن  ،  از  گَت  و  کچیکانه

خدا  کنه  همه  مان  سال  دیگه  دی  باشیم

که  باز  زنده  کنیم   ،  این  خجیر  رسمانه

یلدا تویی

خواب  لیلا  دیده  ام  ،  لیلا  تویی؟

گر  تو  لیلا  نیستی  ،  یلدا  تویی؟

من  فقط  آینه  ام  در  پیش  تو

هر  چه  هستی  ،  نزد  من  پیدا  ،  تویی