زندگی

خالی از زندگیست این روزا 

هر که دنبال موز و شیرینیست 

هیچکس سیب را نمی فهمد 

هیچ حرفی ز مغز گردو نیست 

چایی از دسترس ، شده خارج 

هر کجا صحبت از کاپو چینیست

هر چه بالاست مال اون روزاست

حد دیدن ، به ساحت ، بینیست 

شعر هم سنت و مدرنیسمش

 بورس گشته ، یکیش آیینیست 

شیرزن های با تعصب و پاک 

جای شان ، گفتمان فیمینیست

نسل بی عمه و عمو ، دایی

هر که در شهر خود فلسطینیست 

رابطه ، یک سلام دورا دور 

چایی سردِ مانده در ، سینیست

قهرمان هم هنوز یکنفر است 

چه گوارا که ، آرژانتینیست

علم در لاف خود گرفتار است 

سندش هم هنوز ، بیرونیست 

لهجه ها بی تعصب از ایلات 

ته هر واژه ، وصل تهرونیست 

دل ما را نپرس مثل انار 

یا چو یک پرتقالکی خونیست