که ای

تو  آن  یادی  که  در  من  ،  از  فراموشی  ،  فراموشی

تو  در  آغوش   من  ،  هم  صحبت  ایام  خاموشی

خمی  ،  خمخانه  ای  ، انگور  ناب  شهر  شیرازی

چه  ای  ،  یا  از  که  ای  ،  اینگونه  در  من  در  تب  و  جوشی

تو   والا  دخت  مهسا  گون  ،  زیبا  روی   ترسایی

که  عقل   از   ما  ربودی  و  نمانده  ،  اندکی  هوشی

صنو بر ،  یاس  ،  هدهد  ،  یا  غزال  پای  در  کوهی

تسلایی  ،  تمنایی  ،  بتی  ،  انگور  میخوشی 

هلا   ،  ای   هرچه  در  باور  نگنجد  ،  یا نمی  شاید

خوشا   بر   من   ،  هم  اینک  ،  لذت  ناب  هم  آغوشی