گورانیم

نوشته های ادبی و شاعرانه ،کلیه نو شته ها مر بوط به نگارنده است و از هیچ منبعی بر داشته نشده است و حقوق معنوی آن برای نگارنده محفو ظ می باشد .استفاده از متون با ذکر منبع و نام نو یسنده بلا مانع می باشد .

گورانیم

نوشته های ادبی و شاعرانه ،کلیه نو شته ها مر بوط به نگارنده است و از هیچ منبعی بر داشته نشده است و حقوق معنوی آن برای نگارنده محفو ظ می باشد .استفاده از متون با ذکر منبع و نام نو یسنده بلا مانع می باشد .

هیر و بیر



                                               هیر  و  بیر

تره  بار  محله ی  ما  را ،  فرصتی  شد  ، بیا  بزن  ،  قدمی

بس  گران   است   قیمت  کالا  ،  سهم  ما   گشته  فلفل  و  کلمی


هایپر  استار  های  پی  در  پی  ،  چه  شلوغند  و  مردمان   ثواب

کارت   ها   می کشند  میلیونی  ،  خنده  هاشان    ندیده ،   غمی


هیر  و  بیریست  ،  می  رود  بالا   ،   صبح  یکبار   و   شب  دگر  ،  اما

آنکه  مفت  است  ،  صفحه های  مجاز، می نویسند  کپی  شده،  قلمی


دیدم   امروز   شعر   قیصر   را  ،   آن  یکی  داده   بود   ،مجانی

دیگری   شعر   خوب  پروین   را   ،  عَلمش   کرده   بود   با   اِلمی


اهل   عرفان   همه  سرازیرند  ،   رو   به   هفتاد  توی ،  مو  لانا

جابجایی  جمله  ها  ، در  هم   ،  اندکی   آب   رفته   داده  ، نَمی


یاد  استادمان  بخیر  که   گفت  :  نقل   قولی که می کنی ، بنویس

آنکه   در   وادی   مجاز  کنون   ،  هست   اما   ،  نمونه   های،    کمی


الغرض   ،  مفت   را   طنابی   کن   ،  حلقه  آویز   هر   چه  بادا،   باد

جملات    صحیح    را    به   غلط   ،   عربی    را    به   دیده  ی  عجمی


به سرابی  چو  آب  ،  موج  به  موج  ،  می  رود   کشتی  مجاز به،  جاز

هر  که   جا   مانده   از   شب    پیشین   ،   رفته   امروز    در ،  بلمی


روزگاری  اگر   زمین   و   زمان   ،  شامل   پست   های   مفت   شود

هر  که   دنبال   خویش   می  گردد  ،  نیست ،  جز  نیست ،  در عدمی  !


سایه ات


چو ن  سپیدار  بلندی  تو  به  هر   انجمنی

حیف  چون  سایه  فقط  روز درآغوش منی


منم  اون   برکه ی  تاریخی  همسایه ی تو

بر  زلال  تنم    افسوس   فقط    پیرهنی

طرح نو


طرح  نو  انداختن  کار  منست

تازه  ها  محصول  انبار  من  است


دیگر  اندیش  و  دگر  خواه  جهان

همنشین  صحبت  و  یار  من  است 


دلنوازی  ،  نغمه  خوانی  ،  شاعری

هر  سه  اعجاز  غم  تار  من  است


آسمان ،  خورشید  ،  باران  ،  زندگی

واژه  های  ناب  بازار  من  است 


وسعت عا لم  که  ناید  بر  دو   چشم

شرق  و  غربش  ،  در  حد  غار  منست


فهم  هستی   در  نقاب  راز  گل

پویش  پروانه ،   افکار   منست


شهری  از  لبخند  اگر  پیدا  شود

یک  به  یک  محصول  گلزار   منست


نا شکیب  و  بی  ادب  ،  ناراست  خوی

در  وجاهت  همچو   بیمار   منست


آه   از   گفتار   و   رفتار   دروغ

کان   به   تنهایی  ،  دل  آزار   منست

آتش من


این  من  نه  تو  ،  آن  تو  نه  منم  ،  ما  همگانیم

چون  دانه   در   این   خاک  پر  اندیشه   روانیم


هر  نقش   که  بر  ما  بسپارند  ،   بپذیریم

هر  تیر   که   بر   ما   بگذارند    ،   کمانیم


ما   حاصل  جمعیم   ،  به  تفریق   چو   آییم

از   هر   دو   طرف   واحد   یکسان   و   عیانیم


صفرا   زده  ایم  ،  گاه   به   سودایی    و   بلغم

چون  سرکه   به   جوشیم  و  چو   انگور   رزانیم


گه   مثل   نباتیم   گهی   رو   به   جمادات

حیوان  کلیم  ،  اشرف  مخلوق   جهانیم 


چون   رود   به   سیمای   جهان   نعره   کشانیم

بر  سینه   کش   عمر  ،  خروشان   و.   روانیم


گه  گرگ  چنان  خیره   به  چوپان  خلایق

گه  بر   گله   ی   آدمی   خویش   شبانیم


یک   سوی   به   مرگیم  ،  ز  افراط  و به  تفریط

کز  روی   دگر  ، تا  به   حیاتی  ،  نوسانیم


سیّاس  چنان ،   صبح  ز  مشروطه  گریزیم

عصرانه   سر   سفره  ی  نو   پادشهانیم


چون   دسته  ی   چوبی   به   تبر د شمن  خویشیم

هم  قاتل  و  هم   شاهد   و   هم   نوحه  گرانیم


در  دین  فقیهیم   اگر  منفعتی  هست

مستنبط   احکام   و   حد   مجتهدانیم


این   من   که مجاز   است  ،  مرا   می  برد   از  من

چون  برگ   به  هر  شاخه   و   هر   سوی   روانیم


ز   خاک   به   افلاک  ،  چه  گویم   به  کجاییم

درویش   وشی   تا   رب   فرعون  دوانیم


از  خویش   بسی   عمر  به  تاراج   نهادیم

وز   عمر   بسی   رفت   و   به   صد   آز جوانیم


کز  جبر  اسیریم  به   زندان   طبیعت 

زین   عقل   وزیریم  ،  چو  شیران   یلانیم


ما   هر   چه   که   هستیم  ،  ز  صغری  و  ز  کبری

چون   گمشدگان   در  بر هوتی  ،  سیلانیم


اشراقی  و   سینایی و  عطاری  و  رومی

هر   نحله   که   هستیم  ،  ز  مقصود  ندانیم


ما  سرو  چمانیم  ،  به  بادیم   و   به   بادیم

کز   بی   خبری  ،  ز  آتش  خود   شعله   کشانیم


از  مفتی  و  ملا   و  مغ   و   شیخ   بپرسید

آنگونه   که   گفتند  ،  خدائیش   همانیم


ایکاش   ز   تنهایی   خود   هر   که   بپرسد 

با   خط   کش   و   معیار   ،  چه   قدریم   و  چه  سانیم


آن   شرک   که   در   ماست   ،  اسیریم   ،   اسیریم

وز   بندگی   خویش  ،  چنین  باخته  جانیم

شاعری


شاعری  دیوانگی  دارد  ،   تو  هم  دیوانه  شو

شعر  هم  دُردانگی  دارد  ،  تو  هم  دُردانه  شو


تا  حریم  حس  من   ،  نزدیک  تر  ،  نزدیک  تر

عشق  هم  رندانگی  دارد  ،  تو  هم  رندانه  شو