گورانیم
نوشته های ادبی و شاعرانه ،کلیه نو شته ها مر بوط به نگارنده است و از هیچ منبعی بر داشته نشده است و حقوق معنوی آن برای نگارنده محفو ظ می باشد .استفاده از متون با ذکر منبع و نام نو یسنده بلا مانع می باشد .گورانیم
نوشته های ادبی و شاعرانه ،کلیه نو شته ها مر بوط به نگارنده است و از هیچ منبعی بر داشته نشده است و حقوق معنوی آن برای نگارنده محفو ظ می باشد .استفاده از متون با ذکر منبع و نام نو یسنده بلا مانع می باشد .درباره من
مجمو عه اشعار به انضمام ، شعر و نو شته هایی به گو یش طالقانی
من نه اهل تعارفم و نه عارفم.
ساده ام ، ساده و متعارفم .
اندکی ذوق و خُردکی ، احساس.
تابع ، علم و عقل و معارفم .
ادامه...
خراب
خراب
شراب چشم تو ما را چنین نموده خراب
وگر نه جام مرا جز تو کس نریزد آب
به قامتی که تو داری ، قیامت امروز است
مسیح روی تو ما را برد به فصل شباب
به گاه دیدنت ، آواز جان به شور آمد
چو مطربان به صدا بر کشید چنگ و رباب
فزون زعیش تو هرگز ندیده سر مستی
که هر که خورده نمی از تو ،کرده ترک شراب
مباد بی تو دمی ، اهل خانقاه تو را
که قبله بی تو کج افتد ، نماز بی تو عذاب
به قول حافظ اگر ، یار ما هم این و هم آن
دگر چه حاجتی به بهشت و بهانه های ثواب
به جلوتی که تو کردی ، به خلوتم ره نیست
به نقد می خرم اینجا ، بهشت روز حساب
کو تاهیهای من
می آ ئیم در شوقی که نمی فهمیم
می رویم در اندوهی که نمی دانیم
مجموع ورودی و خروجی اینست
ما ئیم ، که در ندانمی ، پنهانیم
***
دوست دارم ، چه قدر افراطی
گَلّه ای ، بی نهایت ، ایلاتی
یک حقیقت و اندکی افراط
مثل لبخند ، انتخاباتی
***
قصد آن دارم که انبانم به انباری برم
حیفم آمد ، اطلس جانم به بازاری برم
این لطایف را سزد پنهان سپارم نزد دوست
نفرتم را بیش از اینها رو به درباری برم
کو تاهیهای من
گاه گاهی که میایی ، همه در پای تو اند
تو چه داری که چنین محو تماشای تو اند ؟
بیصدا می روی و بوی خوشت پا بر جاست
نکند اهل بهشتی ، همه شیدای تو اند
قصه گویی ، سر بلقیس و سلیمان داری
شهر زادی و به شهرم ، همه رسوای تواند
آفرین بر تو که در نغمه سرایی ، غزلی
همه اینگونه هوا خواه غزل های تو اند
مر غکانند همه ، رو به تو در پروازند
دیر وقتیست در اندیشه ی پرواز تواند
***
مانده بودم به کدامین انگشت
قلم عشق به دفتر ببرم
پیش آنان که سرودند مرا
هست شایسته ، بجز سر ببرم ؟
هر کدامین که به چشمم آمد
نشدم ، چشم به دیگر ببرم
ماه و خورشید زمین گیر شدند
تا که این قصه به آخر ببرم
بیا
بیا
***
یا که سری بزن به ما
یا خبری بده مرا
می کُشیم در این سکوت
یا بنویس یا بیا.
کاش نبود بوی تو
سر به هوای کوی تو
اینهمه نیست
بی توام
طاقت دوریت بیا.
صبح بدون تو مگر
میشودم به روشنا
مشرق جان من شدی
شمس طلوع من بیا.
میر به دو لتم تویی
پادشه ستاره ها
روز چو مهر و
شب چو مه
زین همه خو بتر بیا.
پای گناه دیدنت
می کنم این نماز را
ای همه قبله گاه من
و قت نماز من بیا.
می شکند دلم ولی
پر بکش از دیار من
دلخو شم از رهائیت
و قت شکستنم بیا.
اهل قناعتم ولی
بی تو دمی به ماه شد
هفته به هفته می روی
بر سر ماه من بیا.
درد خوش است پای تو
جان بدهم برای تو
رو بسلامت و دعا
مو قع مُردنم بیا .
کو تاهیهای من
هر چه هستم ، نیم سیبی بیش نیست.
نیم سیب دیگرم ، پیش تو نیست ؟
***
چند فر سنگ مگر فاصله داری که چنین
روبروی منی و بی خبر از حال منی
***
گفتم چو موی بر سر ، عمرت دراز بادا !
غافل ز نفرت از من ، کوته نموده بودی .
***
گرداب خون، بپا ، شد ، دریای دیدگانت
چون تیر بر نهادی ، بر چله ی کمانت
***
آسمان هر شبم را ماه روشن می کند
روز هایم جامه ی خورشید بر تن می کند
آسمانی در دلم دارم ، که خورشیدش تو یی
مزرع جان مرا در خویش روشن می کند