کو تاهیهای من

هر که  در  دنیای  خود  بینا  شود

آسمان  باورش  ،  مینا  شود

زندگی تحصیل  خو بیهای  تو ست

آنچه  از  خوبی  کنی  مانا  شود

***

کاش  می شد  که  به  ما  هم  گذری  می  کردی

به  تماشا  که  نشستی  ،  خبری  می کردی

دولت  عشق  مگر  دولت  عیاران  نیست

بر  یتیمی  ،  اسیرت  ،  پدری  می کردی