تو کیستی؟

از چند و چون این دیار

از بیقراری ها ، قرار

زین کَرّ  و فَرّ  روزگار

پرسیده ام  ،  تو چیستی؟

چندی مرا  ،  چونی  مرا

کز  اشک  جیحونی  مرا

آن سان که  گفتندم ز تو

خوشحالم از  همزیستی

زین شهر  تنها  مانده ام

در  جستجوی  خویشتن

دنبال  همزادم بگو

آن  را  که خواهم  ،  نیستی؟

پرسیده ام  از  هستیت

زآن حال و شور و مستیت

ای آنکه در جان منی 

دیوانه من  ،  تو کیستی؟

پروازم

پر  از  پروازم  اما  بسته  بالم را تماشایت.

تو

شاید

اوج

پروازی

و بال

و پر

نمی داند

بر نمیگردم

مسیر عشق

بارانیست

هرگز برنمیگردم.

مرا کفرت

مسلمانیست

هرگز برنمیگردم.

تو در فرسنگ ها 

دور از منی

باشد ، هراسی نیست.

دویدن

کار آسانیست

هرگز بر نمیگردم

مهربان باشیم

تا مهلتی باقیست ، با هم مهربان باشیم

از آتش خودخواهی هم در امان باشیم

هر گونه می خواهیم ، با ما مهربان باشند

ما هم بدان سان ، لازمست با دیگران باشیم

دنیای فرصت ها و تهدید است ، حال ما

آن سان که شاید در گذار امتحان باشیم

کاری اگر از دستمان آید  ،  به همنوعان

پیری  نشاید ، خوشتر آن به  تا  جوان باشیم

باید به سختی های  عالم  ،   در شداید هم

مردی  ز نسل  ،  مردم  آتش  نشان  باشیم

در  سخت  گفتاری  ایام  بد  اخلاقی

زیبا ترین  تفسیر  و  تعبیر  و  بیان  باشیم

در  خشکسالی های  تردید  و نگاه  سرد

باران می آید  ،  گر که ابر آسمان باشیم

باید  ،  بمانیم  و  بباریم  و بیفشانیم

تا  بر  نگاه  دیگران  ،  رنگین  کمان  باشیم

شب نامه

شب  ،  نامه  ی  عشاق ، به  یاران  بنویسید

شب نامه ، به  همسایه ی  باران  ،  بنویسید

از  درد  سکوت  شب  و  از  ناله ی  مهتاب

از  فاصله  ها  ،  دیده ی  گریان  ،  بنویسید

از  نوحه  ی  ایام  جدایی  ، شب  حسرت

از  شمع  شب  شام  غریبان  ،  بنویسید

از  گریه  ی  شبنم  ،  به  هوای  نفس  صبح

از  شام  سیاه  ،  شب  هجران  ، بنویسید

این  قصه  به  پایان  نرسد  ، نامه  نویسان

یک  نامه  ،  ز  دلتنگی  دوران  ، بنویسید

حالا  که  بریدیم  ،  ز  هم  صحبتی ،  یار

یک  نامه  از  آن  ،  زلف  پریشان  ،  بنویسید

سر  می کشد  ایام  و  نداررد  سَر  سازش

امشب  غزلی  ،  بی  سر  و  سامان  ،  بنویسید

یا  از  خود  سهراب بپرسید  ، چه  شد  دوست ؟

یا  با  دو  سه  خط  ،  نامه  به  کاشان  ،  بنویسید

امشب  ،  به  هوای دل  مهتاب  و  ستاره

یک  بند  غزل  ،  بر  لب  ایوان  ،  بنویسید