فصل رهایی

ما  ،  پنجره  ،  باران  ،  چه  هوایی  بشود؟

با  هم  بشویم  ،  عشق  ،  خدایی  ،  بشود

هر  قوم  که  متحد  و  یکدست  ،  شوند

آغاز  دهش  ،  فصل  رهایی  ،  بشود!

زن

                به مناسبت  روز  جهانی  زن

بی  جمالت  ،  موزه ی  هستی  ،  چه  دارد  ،  رو  کند؟

آدمی  در  حصر  دنیا  ،  با  که  باید  ،  خو  کند؟

ای  که  نامت  ،  زندگی  را  می  دهد  ،  پیوند ها

تا  تو  هستی  ،  کس  نخواهد  ،  دیده  بر  آهو  کند.

آبی

پیش  مهتاب  کسی  تاب  ندارد  ، تابی

روبروی  تو  کسی  خواب  ندارد  ، خوابی

چقدر  چشمه  که  سر  چشمه  ندارد  ،  چقدر

کوزه  های   الکی    آب    ندارد   ،  آبی

ناز تو

در  سکوتم  ،  چه قدر  لذت  آواز  تو   هست

زیر   و   بم   های  تو   و  ،  زمزمه  ی   ساز   تو  هست

تا   تو   هستی   به   دلم   کوچه  ی   بن  بستی   نیست

شهر  در  نوبت   دیدار  پر  از  ناز   تو  هست

بال  بگشای   بر   این   قله  ی   پیر   پدری

که  مرا  دیر  زمانیست  که  پرواز  تو  هست

چه  کنم  رخوت   ایام   مرا   داده   سکوت

شاد  بختی   ،   که  تو  و  عشوه  و   طناز تو  هست

نیست   ایام   غمی  ،  گرچه   که  آیند  و   روند.

سر  خوشم  آخر  هر  فصل  ،  سر  آغاز   تو   هست

مونالیزا