بیا

دانلود مو سیقی تقدیم به شما.

http://song95.ir/data/musics/artist_735/4057/1425056462.mp3

اینجا تمام لحظه ی ما ، سر خوش از خو شیست.

باور نمی کنی  ؟  منشین ، بی خبر بیا.

هر چند خلوتی که گزیدیم ، از آن ماست.

جای تو هست .  کمی زود تر  ،  بیا.

باز باران

هنوزم تو حس منی ، باز ، باران.

شبیه  پر ستیدنی ،  باز  ، باران.

در آن خشکسالی که اندوه زاید.

تو مشغول بار یدنی ، باز ، باران.

از این دید نیهای عالم ، تو تنها.

فقط ، لایق دیدنی ، باز ، باران.

ز زیبا وشان ، مهر و ماه و ستاره.

تو زیبا یی و چیدنی ، باز ، باران.

جهانی پر از خنده دیدم ، ندیدم.

چو روز تو ، خند یدنی ، باز ،باران.

اسیر  عبور  تو ام ، باز ، اما.

رها چون تو بو ییدنی ، باز،باران.

بهاران زمین زاید از سبزه زاران.

تو بابای ، زاییدنی ، باز ، باران.

آینه

عاشق خندیدنای ، ساده ات ام.

      تو سواره ای و من پیاده ات ام.

              توی بالن دلم ، جای خداست.

                       اون میدونه که منم ، دلداده ات ام.

                                  یک قدم بزن تو خا طرات من.

                                          اما آهسته ، ببین که جاده ات ام.

                                                  واسه دیدنت ، شبیه آینه.

                                                           همه وایستادن و من افتاده ات ام.

                                                                   تا خدا ندیده بت خانه بیا.

                                                                           مثل کافرا شده ، عبادتم.

گپ خودمانی (11)

سلام.

دریم ، ما دی همین یک کیل و دو بُجمانَ میکتنیم.

گر چه تو رَ حو صله دنییَ، منه دی مُهل.

اما:

... یال دی بَ ، سرشَ میخاس با خوره . سر نکت ، اندی که شیطان بَ . ایسه دیه اُوَ

و گُلی میان دَ درشیه ، کم کم دَرَ خودشیببَ مرد می بو. بَک جور گت ننشیبَ عسای دسَ.

دیه الان خودشیب تکل می شو ، همین چارتا مک و مالی که داریم ، اندی هالیشه که

اونانی بَ ولگ و واش جم کنه . امروز قرارَ بَشوَ ترک دره یک پشته  واش دبسه

وگیر بیورَ .  اما هنوز سر نَکت اون شر و شیطا نیشه داره . چند روزه که نقشه

می کشه اون یک تیکه کال توکَ که ننش کندیلی بن جا بدای یک جوری هرت کشه .

... <<خاب ننه مُن درم میشم ترک دره یک پشته انجار و واش وگیرم بیورم . تو 

گه کار داری بشو کارانته بَرس. بز مو ریسمانََ و میگیر و راهی میبو . وگرد که دیه

خسه ماندَه تا نزیک خانه می رسه ، یادش به کال توک دمی کوه. دیه مهلت نمی دیه .

پشته رَ دیواری بن مینگه و باروی سر دَ یواش َجر می شو. پاچمر ،  پا چمر ،نزیک

می بو . می نَ ، ننه سر گرم لباس بَشور دنَ . یواش دَرش نیم لا مینه و چار دس پا

کندیلی بُن کا سی خامه رَ سر می کشه و یک تیکه دی زمین دمی پاچه که یعنی گربه

بیو میه و اونه با خوردیَ . >>

... درد سرت ندیم . دیوار دَ جَر میشو و از اسسر پشتی رَ کول می گیرو اون ور نالش

کنان دَروازه دَ وارد می بو . هی دادو بیداد که ننه کجه دری که مُن بیو میمه . ننه دی

داد مینه اَوَ،  تویی ... اینشالا ننت بمیره که خسه مانده اینهمه راههَ بشیی و بیو میی .

بلخره اوی نالش و ننی نوازش .  تا یکی دو ساعت دیگه که ننه کارانش تُمام می بو

سرافت دمی کوه تا یک لقمه نان و چایی با خوره . می شو کال توکی سراغ که می نه

 جا هسه و وچه دنی . خاب می فهمه و شصش با خبر می بو . ... دیه بقیشه خودتان

حدس بزنین چی می بو.       خدا بَدارتان.                      کامتان شیرین.

شک

با احترام و معذرت از این نوع نگاه .

شکی مقدس ، از پس یک عمر اتفاق.

یعنی برادرم ، من و ما هم ، دروغ بود.

روزی که آمدیم ، کبوتر نمی پرید.

گهواره هم نبود و صدا هم دروغ بود.

آن گریه های بی سرو ته ، گشنگی نبود.

شیری نبود و غذا هم دروغ بود.

لا لا ییا ، برای من و خفتن تو بود.

معنا نداشت ، عا طفه ها هم دروغ بود.

قد می کشید جان و تنم پای بو ته ها.

تنها خیال بود و هوا هم دروغ بود.

احساس مرده بود ، برادر اسیر بود.

فصل جوانی ، عشق ، صفا هم دروغ بود.

زندان زندگی ، خفه می کرد ، مرد را.

یعنی امید بی سر و پا هم دروغ بود.

زن بود و پر سه زدن پای پنجره.

بازیچه بود ، خا طره ها هم دروغ بود.

فصلی برای رویش و فصلی برای مرگ.

مرزی نبود ، فا صله ها هم دروغ بود.

پایان آدمی و سر آغاز، گریه ها.

افسانه بود ، ما و شما هم دروغ بود.

ما گول خورده ایم ، از این اعتبار ، من.

ما و من و سر و پا هم دروغ بود.

باور نمی کنی ، همه یک خواب ساده بود.

آن کد خدای کو چه ما هم دروغ بود.

کافی نبود ، شاه فقط توی قصه هاست.

زندان و کشتن ، رفقا هم دروغ بود.

دزدان شهر و قاضی و مفتی ، جدا جدا .

با هم یکی شدند و جدا هم دروغ بود.

این برج های ماست ، و چندی دگر ، و هم.

جنگی نبود و فقر و غنا هم دروغ بودد.

قانون جنگل است ، حساب و کتاب نیست.

پاداش و مرگ و جزا هم دروغ بود.

حرفی نمانده، اهل سیاست ، سیا سیند.

آن شعر ها و قا فیه ها هم دروغ بود.

این جمله های ادب ، اشتبا هیند.

تشبیه و استعاره ی ما هم دروغ بود.

اینجا بهار حرف اضا فیست ، جان من.

اردیبهشت و چلچله ها هم دروغ بود.

دل بسته ایم ، به اندازه های کم.

میزان و قبله نما هم دروغ بود.

این عینک سیاه برای ندیدن است.

این جمله های بی سرو پا هم دروغ بود.