برای هم

تو که ای؟

تو که ای ؟  عمر  به  یاد  تو  گذر  خواهد کرد.

لحظه ها  از  سر  کوی  تو  سفر  خواهد  کرد .

خانه  از عشق تو  در ،  رو به کسی بگشاید .

پنجره ،  ناز  قدم  های  تو  را  ، می پاید .

تو  که ای ؟  صبح  پر  از  نور  تو  بر می گردد .

آب  ، با   یاد   تو  بارانی  و  ، تر  می گردد .

هر  بهاری  که  رسد  از  تو  سخن  می  گوید

لاله  با  یاد  تو  ، در  باغ  و  چمن  می  روید .

کودک  از  عشق  تو  با  قهقهه ها  می  خندد .

مادر  از  بوی  تو ،  چادر  به  کمر  می بندد .

زندگی  فلسفه  را  ، با  تو  سر آغاز  کند .

عشق ،  در  لحظه ی  دیدار  تو ، پرواز  کند .

شعر  در  وصف  تو  هر  روز ،  غزل  می خواند.

قصه  ، با  نثر  تو ،  در  گوشه ی  دل  می ماند .

هر کسی  با  تو  نشیند ،  ز  خودش  برخیزد .

از  تو  می  گیرد  و  بر جان  خودش  می ریزد .

آبشار ، از  گذر  چشم  تو ، سر ریز  شود .

هر  بهاری ،  ز  غم  هجر  تو ،  پاییز  شود .

روز  از  حسن  تو  هم  صحبت  خورشید  شود .

شب ، به  هنگام   تماشای  تو ،  مهشید   شود .

بی  سلام  تو  ،  سر آغاز  سخن  جا  ماند .

زندگی ،  منتظر  لحظه ی  فردا  ، ماند .

تو  که ای ؟  داشتنت  مثل  پدر  می  ماند  .

مادر از اسم  تو  دستش  به  کمر می ماند .

هر چه  هستی، تو  بمان ،  بی  تو دلم  می گیرد .

همه ی  بودنم ، از  بی  تو  شدن  ، می میرد .

زندگی

زندگی را خلاصه تر نکنید

ساده خو بست ، ساده تر نکنید.

عاشقی نو بت جدایی نیست.

عشق را بی اراده تر نکنید.

زندگی بودن کبو تر هاست .

قفسی را اضافه تر نکنید.

خنده ها سهم عادلانه ماست.

صحبت از عا دلانه تر نکنید.

ما که از آرزو پیاده شدیم.

بیش از اینها پیاده تر نکنید.

خیال تو

تا 

خیال 

تو 

خوشتر 

از 

خواب 

است. 

دیده چشم انتظار و بی تاب است. 

بر می گردم

                     بر می گردم

این بار که می روم  مپرس از من ، کی ؟

عاشق که شدم  ، دوباره بر می گردم .

شاید  به  کجایی  که  نمی دانم  و  شد.

با  یک  دل   پاره  پاره  ،   بر می گردم .

ما اهل دلیم   و  از ازل عاشق  و  مست .

معشوق  ،   کند اشاره   ،  بر می گردم .

روزی   که   تمام   آسمان   پاک    شود .

با  خر منی   ا ز  ستاره ،   بر می  گردم.

ای   شعر   بلند   مثنوی  ، نو حه مخوان .

با     قالب     چار    پاره  ،    بر می   گردم .

کوتاه   مکن    ز   دامنت   دست    مرا .

بشما ر   به  صد شماره ، بر می گردم.

دنبال  ره ام   تا  که  کنم  چاره ی درد .

دیدم   که   نبود   چاره  ،   بر می گردم .