پوستین نگهم

مثل  گردوی   رسیده  چو  رسیدی  به  برم

پوستین  نگهم  داشت  ترک   بر  می داشت

عادت

بر نخیزی  اگر  از  جای   نخیزند  ز  جای  .

دیگرانی  که  به  دنبال  تو  عادت  دارند .

نو  به  نو  تر  بنشین  پای  نگاه  دگران

مردم   از  کهنگیت  سخت  شکایت  دارند!

پاییز شدم

با  یاد  تو  چون  مرغ  شباویز  شدم ،  باور  کن

با  زمزمه  های  عمر  پاییز  شدم  ،  باور  کن

تا  ساعت  زندگی  به  چرخش  افتاد

از  ثانیه  های  عشق  لبریز  شدم  ،  باور  کن

جان ادب

پاییز

اندک  ،  اندک

فصل  پاییز  و 

انار  و  عاشقی.

شُر شُر باران  و 

جان  بیقرار  و  عاشقی.

دسته  ،  دسته 

در  عبور  چشم  ها 

پر  می کشد

کوچ مرغان

از  مسیر  کو هسار  و  عاشقی.

یاد  رفتن  می  کند

از  سر  گمانم  هجر  دوست

هر  که  پا  بنهاده 

در  این  روزگار  و  عاشقی.

باغبان

سر مست  و

سیب  آرزو  ها  رنگ  ،  رنگ.

کوچه  باغ  و

برگریزان

دست  یار  و  عاشقی.

کم  ندارد

از  بهاران 

عشوه  ی   سر  شاخه  ها

جای  بلبل  

زاغکان و

قار قار  و  عاشقی.

دست  در  دست  قلم  مو

رو  به  شاخ  و 

شاخسار

بوم  باغ  و 

رنگ  زرد  و  

کوچ  سار  و  عاشقی.

هر  چه

دارد باغ

می  بخشد  به  پای 

یار  خویش.

برگ  و  بار  بی  شمار  و

سایه  سار  و  عاشقی.

مکتب  پاییز

یعنی

عاقبت  عریان  شدن.

وانهادن

دل بریدن

از  دیار  و  عاشقی.

دانلود آهنگ جدید