زندگی

لقمه 

لقمه

زندگی  صبحانه ی  ما  می شود.

ظهر  و  شامش  را  نمی فهمیمم

و  فردا

می شود.

تفنگ لازم نیست

قلم  به  دست  می  آیم  ،  تفنگ  لازم  نیست .

به  گفت  و  گو  بنشینیم  ،  جنگ  لازم  نیست .

برای  فهم  حقیقت  ، کتاب  هم  کافیست

برای  دیدن  خورشید  ،  سنگ  لازم  نیست .

اگر  به  قاعده  ها  احترام  بگذاریم

در  این  جدال  مبارک  به  ،  انگ  لازم  نیست .

تمام  معجزه  ام  را  بخوان  و  کافر  باش

که در  طریقت  عشاق  ،  ننگ  لازم  نیست

چو  طوطیان  خوش  الحان  ،  به  شاخسار  نشین

به  مر  غزار  و  گلستان  ،  پلنگ  لازم  نیست

به  پای  عقل  بیا  ،  زین  عبور  سخت  و  رفیع

به  چابکی  گذریم  ،  پای  لنگ  لازم  نیست

عبور  از  این همه  ساحر ، عصای  مو  سی  راست

به  جنگ  ساحر  افکار  ،  خدنگ  لازم  نیست

چو  صیقلی  شود ،  افکار  زنگ  خورده  ی  ما

دگر  برای  تجلی  ،  به  رنگ  ،  لازم  نیست 

بیا  در  این  شب  تاریک  ،  دیده  دریا  کن

برای  دیدن  مَه  ،  چشم  تنگ  لازم  نیست

جانم

باز  بگو  تا  تو  را 

با  چه  بخوانم  دگر

ای  که  چو  جانم  شدی

از  چه  برانم  دگر

قفس تو

مرا به  دانه چه حاجت

اگر که در قفس  تو

دمی  به  ناز  تو  باشم 

لبی  به  دست  تو   بوسم

چپ و راست

شهری  شده دنبال  چپ و راست  ،  چپ و راست .

تایید همان هر چه  که  "  از ماست   که بر ماست "

در شهر دروغیست  ، که تفکیک  به سختیست .

از عشق  دروغین   شده   ،  از تهمت  یک  راست .