دوباره

گفتم بروم دوباره پرواز کنم .

از کو دکیم دو باره آغاز کنم.

گفتم بروم دو باره پروانه شوم.

از پیله ی خود دری دگر باز کنم.

گفتم بروم بهار دیگر بخرم.

بلبل که شدم برای گل ناز کنم.

گفتم ز گلستان پدر بگریزم.

شاید ز نیستان دگر ساز کنم.

گفتم بروم ز چشمه ات آب خورم .

از غار حرا دو باره آغاز کنم.

گُلم

گفتی بهار یاد تو افتاد ه ام ، گلم .

هر گز مباد بی تو بهاران شود ، دلم .

یاد تو مثل رود مرا آب می کند .

و قتی چو موج خفته ای اکنون به سا حلم

دنیای من

سلفی تر ین نگاه من از چشم های توست .

و قتی که دوربین تو خاموش می شود.

شاید گذشته ها همه دیروز نیستند .

و قتی گذشته زود فراموش می شود .

تا یک چراغ در شب دیروز روشن است .

گرگ گذشته دردل ما موش  می شود .

من از خودم برای تو عکسی گر فته ام .

افسوس ، هر ثا نیه  رو تو ش  می شود .

تاریخ با صدای دروغ تو جان گرفت .

اینجا دروغ صد دفعه هم گوش می شود .

ما التها بمان همه از نو ع کودکی است .

آتش ند یده نقطه آن جوش می شود .

هر کس به جای چای به ما زهر هم دهد .

پر سش نکرده سریع نو ش می شود .

استخر زندگی  پر احساس آ بی است . 

اما ، کنار کو سه در آغو ش می شود؟

تا خط  سادگی و بلا هت مساویند .

تعبیر واژه ها همه چاوش می شود !

یادمان باشد

یاد مان باشد .

زندگی دو کلمه بیشتر نیست .

دوست داشتن      و     عشق

و          اینها قابل مصادره به کسی نیست .

اشتباه نشود .

کدو بن

گاهی کدو بنت ، ز در ختی گذر کند .

اندازه ی خدای در ختان ، سفر کند .

کو تاه عمر و میوه به قدر دراز بخت .

آن سان که گردو از خجالت آن پوست تر کند .