نشد

هر  چه  بر  غصه ، سنگلاخ زدیم ،نشد

بر تن  مرده  ،  میخ و شاخ  زدیم  ، نشد

دست  ها  بسته   بود  و  می  بردند

هر  چه  فریاد  و  آه   زدیم  ،  نشد

عطش

روئیده  ام   به  سرزمین  عطش  ،  دردم  آب  نیست

مستم  ،  ولی  جرعه  ی  عشقم  ،  شراب  نیست

می  خوانمت  تو  را  ،  نه  بدان  گفتِ  دیگران

آن  سان  که  در  حصار  قلم  یا  کتاب  نیست

آرزویم کن

آرزویم  کن 

بهشتت  می  شوم  روی  زمین.

سیب  یا  گندم 

چه  فرقی  می  کند  با  من ، بگو .

ماه تو

همین  کافیست  ماه  من  تو  باشی

چراغ  شام  و  راه  من  توباشی

به  ناله چون  در  آیُم  این  شب  تار

صدای  هق  هق  و  آه ام  تو  باشی

خدایا

تو  ای  زیباترین

زیباترین

زیباترین  من.

هزاران  بار

بل  صد ها  هزاران 

آفرین  من

میان  این  همه

تنها  منم

اما  تو  را  دارم

تو  را  ای  بهترین

و  ،   ای  همه

تنها  ترین  من.