چندی بگو

           چندی  بگو

چندی  بگو  ،  چندی  بگو  ،  تا  استخوانم  بشکند

نا گفتنی  ها  ،  گفتنی  ،  تا  پود  جانم  بشکند

این  مُلک  بی  حاصل  ببین  ،  سر  شار  از  خار م  کند

شخمی  بزن  ،  چیزی  بکار  ،  تا  سازمانم  بشکند

تفتیده  در  چنگال  من  ،  آن  سیب  رنگین  فام  روی

از نو  بچین  سیبی  دگر  ،  تا  آرمانم  بشکند

خورشید  جانان  در  خطر  ،  مهتاب  سانان  بی  اثر

بشکن  بت  سیاره  را  ،  تا  آسمانم   بشکند

زین  کفرهای  نو  شده  ،  زان  جنگ  های  هو  شده

بر کش  تبر  بر  کعبه  ام  ،  لات  از  نهانم   بشکند

زنگی  منم  ،  رنگی  منم  ،  مست  از  هر  آهنگی  منم

با  ذوالفقاری   حمله  کن  ،  تیر  و  کمانم   بشکند

با  پرچم  تو  حید  اگر  ،  اینگونه  آدم   می  کشند

طیرا"  ابابیلی  فرست   ،  تا   این   جهانم   بشکند