شعر حماسی

اوزان  شده ام  ،  به  هر نُکاسی  ،  نکنی!

وابسته  ،  به  یک  پاره  کُلاسی  ،  نکنی!

ما ،  قد  و  قواره  مان ،  بلند  اندامه.

کوتاه  ،  به   قدر   اسکناسی  ،  نکنی .

در  مزرعه  مان  ، شبیه  آلاله  گُلیم .

ما  رَ  به  غلط  ، اسیر  داسی  ،  نکنی.

لباده  ی  ما  قدیمیه  با  تنبان.

از  جومه  ی  ما  فهم  سیاسی  ،  نکنی.

حوضیم  که  با  قناتمان ،  متصلیم.

غسلی  به  هوای  ارتماسی  ،  نکنی.

ما  قافیه  مان  ،  به  طالقان  ،  خاتمیه .

با  ما  جَدَل  ،  شعر  حماسی  نکنی.