ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 |
گویا که محرم و صفر تکراریست
رفتن ز قطار زندگی اجباریست
از حله و سمنان ، خبر آورده کسی
بر چشم وطن گریه و اشک و زاریست
شوق پرواز کبوتر به هوای دل توست
عاشق دانه ای از دست خدای دل توست
همه دنبال طواف اند ، به حاجت برسند
جز کبوتر که به دنبال رضای دل توست
شعر یعنی ، تو و ایهام نگاهت ، گاهی
شعر یعنی ، تو که از حال دلم آگاهی
شعر یعنی ، بخروشی به بیابان ستم
سیل وارینه به کاخ و ستم هر شاهی
رسول مهربانی
از تو دارد رنگ زیبا بوی خوش .
سیب آدم گر چه شیرین و تُرُش .
مهر بانی از تو معنا می شود .
هر چه با نام تو زیبا می شود .
یاس از بوی تو مجنون می شود .
جان لیلا بی تو دل خون می شود .
نیست باکی گر تو هست ما شوی .
شا فع روز الست ما شوی .
دست حق از آستینت بر دهد .
بیش از آنی را که پیغمبر دهد .
تو تمام آرزوی آدمی .
در میان انبیا هم خاتمی .
راه از تو بی سراب و بی شراب .
با تو معنا می دهد ، عقل و کتاب .
ساده ای چون آب جان تشنه را .
چون حریری نرم ، خون آغشته را .
آفتابم از تو گرما می دهد .
بوی عشق تو ست بابا می دهد .
هست عالم خوان رب العالمین .
او ولی آسمان و تو زمین .
خلقت کون و مکان یک موی تو .
عاشقی دارد خم ابروی تو .
امشب آقا درد ما را چاره کن .
این طناب بندگی را پاره کن .
بار دیگر مرده ام را زنده کن .
گر چه پر رویم مرا شرمنده کن .
جام آوردم ، شرابی تازه کن .
جامه عقل مرا اندازه کن .
جز تو هر کس قفسی دارد و در زندان است .
خانه ی عشق تو آرامگه رندانست .
پیش و پس هر چه ز آدم همه سر گر دانند .
هر چه در بیت تو گرد آمده از ایمانست .
گر چه آغاز تو یی ، جاده ی تو حید ، فقط .
با چراغ نهم از نسل حسین (ع) پایا نست .
همه هستند ، چراغ و همه هستند ، صراط .
کشتی و نور حسین (ع) بر همه کس درمانست .
کعبه یعنی که ، خدا هست ، بگردید ، بشر .
هر کسی غیر خدا یا فته سر گردان است .
ای رسولی که به اخلاق تو دین کامل شد .
خلق بی خُلق تو هر آینه ، بی ساما نست .