هر شب

                       هر  شب

کسی  در   شعر   من   لیلی   و   مجنون   می  شود  هرشب

کسی   در   قامت  یکدل ،  پر   از   خون  می   شود   ،  هرشب

من   اما   بی   خیالم  ،   هر   چه   بادا   باد  ،   اما    او

بدون   شعر   من   هر گه ،  چو  هامون   می   شود  ،  هرشب

ز  دنیایم  کسی  آنقدر  می  دزد  ،  ز  من   گویا

حسابی  در   نگاه   از   من  ،  چو  قارون  می   شود  ،   هر  شب

بیابا  نم   هیا  هو   ئیست  ،  شعرم   لن   ترانی   هاست

همو   بالله  که  با  من  مثل   هارون   می   شود   هر   شب

نمیدانم که  ؟  اما  هر   چه  باشد ، عاشقش  هستم

نباشد  ،  جانم  از   جانانه   بیرون   می  شود  ،  هر   شب