بانو

                        بانو

در خلقت تو  چیست  ؟  که  باید  گناه  کرد

دنیا  به  پشت ،  رو  به  تو  باید   نگاه  کرد !

آدم  تر  از  منی  که  تو  را  نام  ،  دیگر  است 

خورشید  توست  که  شب   را  پگاه  کرد

خاتون  من  ،  تو  ز   آدم   فزون  تری

حوا  برای  گندم  تو  اشتباه   کرد

حور  و  پری  فرشته  ی  دنیا   که   نیستند

دیو انگیست با  تو   ، کسی    رو  به  ماه  کرد

آن  دوست  روز  آفرینش ما ،  لاله زار  عشق

پیش  غلام   من  ،  به  تو  فرمان  شاه  کرد

دنیا  هر  آنچه   دارد  و  بی  تو  ،  بلند  تر 

باید  که  نعره  و  فریاد  و  آه   کرد

بی  تو  ،  فرشته   !   راه  به  بی  راهه می  رود

گم ره   شود  هر آنکه  ،  قدم  رو  به  چاه   کرد

با   این   همه  ، خدا  نکند ، بی   و فا   شوی!

آن  روز ،  باید  از  تو  به  شیطان  پناه  کرد

شاید  که  نقش  توست   که  بر  سر  در  حق  است

نقاش  بی  تو  ، عمر  خودش  را  تباه  کرد