باران

                                            باران

دیشب  از  دور  که  راهی  شده  بودی   ،  باران

بر دل  و  دیده  ،  پناهی   شده  بودی  ،  باران

و قت  خوابم    تو    پر  از  زمزمه  بودی   ، گویا

مثل  یک   شعر  شفاهی   شده  بودی  ،  باران

بعد  یک  روز  ،  پر  از تشنگی  و  راز  و  نیاز

پاسخ   حسرت   و  آهی   شده  بودی  ،  باران

بالش   عقل  ،  مرا   تا  به   پریشانی   ،   برد

بر  سر  عشق ، کلاهی  شده   بودی  ،  باران

چشم های  من  و  شب  محو  تماشای  تو  بود

که در  آن  لحظه  چو  ماهی  شده  بودی ، باران. 

لشگر  غم   ترکید   آن   دم   باریدن    شوق

و قت  شادی   چو  سپاهی   شده  بودی ، باران

دلم  از  غصه ی  شب  پیش  تو  بیدار  نشست

دشمن  هر  چه   سیاهی   شده  بودی  ،  باران