کو تاهیهای من

می آ ئیم  در شوقی  که  نمی  فهمیم

می  رویم  در  اندوهی  که  نمی  دانیم 

مجموع  ورودی   و  خروجی  اینست

ما ئیم  ،  که   در  ندانمی  ،  پنهانیم

***

دوست  دارم  ، چه  قدر  افراطی

گَلّه  ای   ،   بی  نهایت  ،  ایلاتی

یک  حقیقت  و  اندکی  افراط

مثل   لبخند   ،   انتخاباتی

***

قصد  آن  دارم  که  انبانم  به  انباری  برم

حیفم  آمد ،  اطلس  جانم  به  بازاری  برم

این  لطایف  را  سزد پنهان  سپارم  نزد  دوست

نفرتم  را  بیش   از  اینها  رو  به   درباری  برم