نیست

                    نیست

سالهایم  ، همه  گشتم ،  کسی همدل نیست

گر دلی هست  ،  فزون  از  حد  آب و گل نیست

یا  فتم   خانه ای   ،  از  دور دویدم  ،  از شوق

فضلی از  دور  ولی  در دل آن  ، فاضل نیست

آمدم باز  کنم ، قفل  ،  کسی  خانه نبود

دیگری  گفت  که رفته است  ،  کسی  منزل   نیست

کار بیهوده همانست که  بگشایم  در

ور گشایم  تو  نباشی   ، هدفم  کامل  نیست

می روم تا ز  بیابان  بپر سم که چرا  ؟

جای پا هست  ، ولی مقصد ما  حاصل  نیست

در  درو نم   خبری   هست  و  صدایی    ،   اما

هر صدایی که  درو نست  ،  صدای  دل  نیست

شوق  را  منزل  پایان  ، فقط   دیدن  تو ست

نا  امیدی   هنر  اهل  دل  و عا قل  نیست

گر دعایی  همه ی  عمر  اجابت  نشود

حکمتی  هست  که  در  فهم  من  بیدل نیست

کار پرسیدن  ما  ،  کار  مدامیست  که هست

ور نپر سد  ،  ز  جهاندار  و جهان  سائل  نیست

بی   ندا   باز   ندایی  نر سد  از  بالا

گر  نیامد  ، به  گمانم  که  دلی  حایل  نیست

پایم  ار  هست  و  دلی ،   باز به امید   ، وصال

ور نه  نو مید  ،  به فضل  و  کرمت  ،  قائل  نیست