گپ خودمانی (42)

   سُلام

منی آسمان عین جوادی آسمان ایمروز ابریه.

حالا این اول صب   و هوای سرد و ابری که ،  کُلا

رَ  دی گو ش کشییمه .   یادم کت عمو مزدک

می خوایه یک مطلب جدی و علمی بَگوه !

...  دلمه  کج مینم رو خانه پیان ، هر چی کچل دارانَ

نگا مینم . یاد خودمی پاییز دمی کوم .          این دیه

و ختیه که از کو چه ی سنگفرش باغ کو چمان یعنی

مینا خانمشانی دری دم  دَ  رد گنسیمه .

چن تا مو رتا ل و غراب با خورد جوز پامی  بن قرچ قرچ

خورد می بُن .

دلم بگیته اما هنوز درم آقا مزدکی حرفانَ کلمی دل

پیت وا پیت می دیم که نقا فل ، حسنی سر کله روبرو

دَ پیدا می بو .

میگو عمو مجید بیو میه بشیم او رََ همرا گیر یم .

بشیم عمو عباسی خانه یخورده مایببه گپ بز نه من

دی گو سر گردان آدم  ، بگتم چه بهتر

... آهنگر کو چی دم ، همینکه عمو مجید شانی زنگه

میخاس فشار بدییم  یکهو اون جر دَ فریده خانمی سر

کله خانشانی  دم پیدا کت.

گیج و هاج واج که دلشیم ، دل نشیم .درنیم ازقل

عمو پژواکی سنتوری صدا دنگ دنگ ما رَ میگو بیو .

ما با دس و کلماتی جا دور دَ به آقا فاضلی و فریده

خانم عرض ادب کردیم و دل شییم .

...  جا تان خالی یک دل سنتور و آواز استاد حسن

 دلمانی خنکی رَ دَر کُرد . 

دیه عمو عباسی خانه  دَ منصرف گر دییم و به

پیشنهاد  دو ستان راهی نسا  گردییم تا در محفل

اهل دلان   .  عیشمان در سرزمین دل و گل منعقد

گرده .

... راهی دل به سمت منگلان یک دفه بد ییم یک

ماشین چراغ میزنه ، نگو حسن و مجید که بدینه ، کوک

لیلان  ماشینی دل بپر در شو مینن.

نزیک که گردییم ، عمو یدالله و عمو کیانی یالان 

بین من کو یک کم استاد  مجیدَ  َمیشنا سیم اما گو یا

ما بقی پر یسا خانم و مر یم خانم و آقا متین دی از

اهالی کو چه ی هنر و دلدادگیند . خو شحال از دیدار

 و به نسا  حرکت کردیم .شعبانی پلَ که پیتا گر دییم

یک رخش ما شین بق بق زنان مای بَ دس تکیم بدا

چشم وگردانسیم که آقا حفظ اله رَ بد ییم .

... بعد خش و بیش  ، بگت کجه میشین . مادی قصه رَ

بگو تیم و او دی ما شینی سَرَ   کج کرد و مادی  از

خدامان  .

مُن  کو هر و خت یاد نسا میکو و م دلم    قیلی ویلی

میشو  ،  حالا قراره یک جمع هنر مندَ   او نجه بینیم .

راهی دُل حسنه بَگتم چن نفرن.

که  شرو  کُرد  رضا محبی و محسن همتی و علی نیازی و

بابک شهر کی و سعید ندافی و غلامر ضا درودی و دو تا

خانم محترم به نام عارفی و فو لاد وند .

من دیه غول گر دیبیم که چی گر دی و چن تا که یادم کت

حیف گردی حامد خبر ندایم تا هم مای همرا با شه و هم

آخر سر یک گزارش  ، اون دی از نو ع طنازانش مایب و

دیگرانیب بنو یسه .                        ماشین نسای دُل وایسا.

... یکی دو تا آشنا که یکیش همون هادی که مای قدیم

رفیق  بَ ، بدییم  .  آدرس یا لانه بخا سیم که متا سفانه

با خبر  گر دییم  ، چپاکان ما رَ  دُو دَ ره کر دینه .

بابا  اینان  کو ما رَ قو ل  بدا بین .   کفن بتر یشان       کجه

بشی با شن که یک دفه گو شی صدا کُرد .

.... چطوری آهنگ آدم دلش میخاس حسن گو شی رَ

و نگیره .    تا مایب بخانه که .

بله او ن میان ته صدا که با خنده و شول و شیوند

همرا بَ  میگت .

ما دریم صفحه ی مو سیقی و شعر ،  خدایا دور باشه

این دیه کدیم محله ی که ...

... پام اندی اورازان رو خانی پی راه بشی بیم خسه

گردیببه . یک گته سنگی سر بنشتُم تا خسگی بگیرم

این گو شیمه در اوردم تا بشم صفحه شعر و مو سیقی

که بد یم اون کله چشمک نمی زنه

یادم کت اینتر نت ندارم اما قبلانی فایلانه پلی کردُم

منی دلتنگی و این مو زیک .

http://s5.picofile.com/d/fa43ded6-ae39-4587-926b-3ff32bc296ef/%D8%A8%D8%A7%D8%A8%D8%A7_%D8%AD%DB%8C%D8%AF%D8%B1_%D9%85%D8%AF%D8%AF.mp3