برایت می نویسم

برایت می نو یسم

برات حرفای تازه می نو یسم ، شعر زیبامو .

همو نهایی که ننو شتم ، ندیدی تو ، غزل هامو

شبیه هیچ کس یا هیچ جایی نیستم ، اما

تو می فهمی فقط ، رمز غریب این معما مو.

برایت می نو یسم ، یادگاری ، قصه ای زیبا

که تنها شاهدم باشی  ، ببینی رسم دنیا مو .

شبیه ما هیم ، اینجا غریق کو سه ی دردم .

یکی ناراست دستی   ،  اینچنین آلوده دریامو .

بیا بانم شبی با آسمانت گفت و گو می کرد .

شهابی     آمد   و   پیچید   ،  کل   آرزو هامو .

به باغ آرزو هایم ، شبی مهمان گل بودم .

سحر گاهان نسیم نامرادی آمد و بر چید گل هامو .

رفیقی داشتم ، یاری ، چو مرحم وقت بیماری .

رهایم کرد ، روز تنگدستی و نمک پاشید زخمامو.

جدا افتاده ام از کاروان و رد پایی نیست

سراب زندگی از هر طرف ، دزدیده صحرامو.

کمی  ا ز  راز هایم   با   تو گفتم ، گر چه می دانی

نه می گو یم ، نه خواهم گفت باقی،حرف دل هامو .