ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 |
می روم در باغ و از گل بو سه می گیرم به یادت .
یا د می افتد مرا آن بو سه ها ، لبخند شادت .
نازنینا این غزل ، چون رنگ لاله سرخ گون است .
من سرودم قصه ی آن لحظه از روی ارادت .
ما دو تایی قصه گوی قصه مهتاب بودیم .
یاد آن ایام تکرار است و تکرار است و عادت .
آخر این قصه می دانی سر انجامش چه ها شد .
دست در زلف بتان مردن ، بود نو عی شهادت .