کجایی ؟

            کجایی ؟

دیر وقتی نیستی ، اما نمیدانم کجایی ؟

من نمیدانم ، ولی یک روز می دانم می آیی .

عمر طی شد ، خمره ی انگور   < می  >   شد .

مانده ام تنها من و این غصه و درد جدایی .

خواهم امشب جام می را ، پر کند ساقی لبا لب .

تا بیفشانم به خاک کوی تو بهر رهایی .

کوه و صحرا را نمی دانم ، ولی من تشنه کامم

کاش بارانی ببارد ، از دیار آشنایی .

گر چه یادم نیست از کی رفته ای یا کی میایی .

روز ها را می شمارم ، از فراق و بی و فایی .