من و شمع

ای شمع راز من و تو ، دو تا یکیست .

این بیصدا ز جدایی ، صدای کیست .

جانت در آتش است و صدایی نمی زنی .

اشکی که می چکد زنگاهت برای چیست .

رازی که در درون تو فریاد می زند .

گو ید برای زندگی از جان توان گریست .

بر گرد شمع ما همه شادند و شاهدند .

ساغر شکسته گردد  و ساقی خراب زیست .

ما لو طیان به شمع جمال تو زنده ایم .

ما را در این معا مله اصلا " قرار نیست .