آدم که نیستی

وقتی قرار شد که در آب سر کنی .

باید که سر بگذاری و تر کنی .

دیدی که شهر یکسره اموات می شود .

حق حیات تو ست که ترک پدر کنی .

جای درنگ نیست ، مسا فر که می شوی .

با گاری زمانه از آنجا سفر کنی .

ما هی که می شوی هوس آب می کنی .

خوبست ز کو سه ی  دریا حذر کنی .

دیوار جهل پنجره ها را شکسته است .

این خانه لازم است که شق القمر کنی .

بشکن حریم عاقل و بر باد ده ادب .

وقتی قرار شد که چو دیوانه سر کنی .

آدم که نیستی ، چه تفاوت که کیستی ؟

اسطوره باش که بر بت اثر کنی .