من و تو

من و تو

دانی و ندانی ، ز چه پرسی که چنین ام .

چشمی اگرت نیست چه گویی که ببینم .

حالا که بر افتاده کلاهت ز سر عقل .

خواهی و نخواهی ، گنهی نیست همینم .

من عاشق ابرم که چو معشوق بگرید .

تا لاله بر آید ز گلستان ز مینم .

شب بو تو یی و  شاهد بازار دو چشمت .

حالا که رقیبم شده آغوش  ، غمینم .

گفتی که رها می شوی از من به خیالت .

چون پیله به دور تو در افتاده  ، کمینم .

آهوی رمیده  ، به چه تردید  ، رمیدی .

گاهی به یساری و گهی نیز یمینم .

پایان مرا هیچ مرکب ننو یسد .

دانی که چرا؟ چونکه  ،  منم ساده ترینم .