اسطوره

اسطوره های زند گیم را حجر مکن .

این همرهان کو دکیم را به در مکن .

من معنیم به همین چند واژه است .

این واژه های مرا بی اثر مکن .

تکرار واژه های مقدس ، خلاصه اند .

وقتی چراغ عا طفه سرخ است ، گذر مکن .

من هم مقیدم که برایت دو تا شوم ..

این احترام دو سو را هدر مکن .

این آشیان که بنا کرده ایم ما .

گر مش نمی کنی تو زیر و زبر مکن .

با ریشه های درخت هو یتم .

خواهم صبور باشی و قطع شجر مکن .

بگذشته ام ز هزاران هوای دل .

با خواهشی که نمودم ، خطر مکن .

هر چند کینه های گذشته رفیق تو ست .

با این نگاه تو بر من نظر مکن .

ایام رفته خاطره هایش عذاب بود .

این چند روز عمر بدان سان به در مکن .

تنها برای من اثری از گذشته اوست .

این تک درخت پیر مرا بی اثر مکن .