دعا

بشکن ایدل که عافیت یابی .

نکند خواجه خفته در خوابی .

رمضان است و قدر هم شاید .

در همین لحظه های بی تابی .

چاره درد ماست ، گریه و اشک .

شاید این جام و قطره آبی .

من ندانم که این چه تقدیر است .

که به شب داده نور مهتابی .

همه چیزم فدایت ای مو لا .

در همین لحظه های بی خوابی.

دست من رو به آسمان بالاست .

گم شدم من مگر که دریابی .

شمع جانم بسوزد از هجران .

سرخ و زرد است و نیلی و آبی .

بار الها برای خلق فرست .

صحت و نام و نان و آزادی .