گورانیم
نوشته های ادبی و شاعرانه ،کلیه نو شته ها مر بوط به نگارنده است و از هیچ منبعی بر داشته نشده است و حقوق معنوی آن برای نگارنده محفو ظ می باشد .استفاده از متون با ذکر منبع و نام نو یسنده بلا مانع می باشد .گورانیم
نوشته های ادبی و شاعرانه ،کلیه نو شته ها مر بوط به نگارنده است و از هیچ منبعی بر داشته نشده است و حقوق معنوی آن برای نگارنده محفو ظ می باشد .استفاده از متون با ذکر منبع و نام نو یسنده بلا مانع می باشد .گپ خودمانی (23)
سلام
یاد آوری و باز خوانی واژه های روستایمان گوران .
کمی از خاطرات آن روزهای نه چندان دور .
" از آن گروه که در در یافت معانی کلمات و اصطلاحات
دچار مشکل می شوند . عذر خواهی می نمایم . "
***
مُن میگم خیلی خُجیره اگه چیـزی بََلدی
بنویسیم ، تا یـادگاری باشه ،عمری اَبـدی
چندی حرف و حاشیه داشتیم و حالا نُداریم
چه قـدر خوبـه که دانه محبـت بکاریم
بعضیا شاید بـگن حوصله داری ول کـن
چرت و پرت دیگه تما مه قدیمانـه گل کن
من میگم خوبه کمی حوصله مانه جر بریم
خودمانه از گـل و تیـلی میـانه در بریـم.
نمی گم خرمنی سر چندی صفا داره نشو
اما یـادت بمانـه چپـر سواری پیـشاشـو
گندم کوپا دلان با تـرش سیـفش یادته
کاهی دل شوکی باختی فکر میکردی خانته
چپر وچپـر کـش و دار و بـلکی به کنـار
کاهی بو دماغی بن چه جوری به یادت بیور
لاکیجه ی گندم هامیدایم تا انگور هاگیریم
صمغ آبادی سوشی انگور می نگت وگیریم
چاچ کینان گاهی چیچکی صدا در می گیره
چیچکان با جوجـانشان میخوا پـر بگیـره
کرگانی قدقد ومرغانی اسیرم به خـدا
کرگلانی گوشه مرغانه میگیرم به خــدا
اره داسی جا گاهی اسبـسان رج میـزنم
شهرکی دل که بشم یک سر تا کولج میزنم
دیگه روز میخوا غروب گرده وگردیم خانمان
تره واشه بار مینیم سوار میبیم واشی میان
کل گو اندی باخوردیه دره جفتک میـزنه
ماده گو دم میزنه ،تا جابجا گـرده کنه
راهی دل خر خودشیبه ساز و سرنا میزنه
گِؤ معلومـه گِؤ ء ، لپـه رِ هـر جا میـزنه
دو سه تا نرتقلی مای ، پی سر دل میزنن
هر جا واش دباشه اونجه یک کمی سر میـزنن
خر مگس غروبی دیم انگلی سر وز میزنه
تا نیشه فرو مینه ، گوی پاآن گـز میزنه
خری سر بلندیـه کـور پشان تار میـزنن
اندی نیششان بده گمان میـنی مار میزنن
وقتی گو ماما مینه گوساله فرتـک میزنه
انـگله گاز میگیـره بـاکله جفتـک میزنه
کرسی دل ورآن کله آنه کاس میگیـرن
با گوسندی شیر،لوروپنیروگور ماس میگیرن
تازه پاییزه میخوایم ایوانی سر جا دکویم
خستـگی ره در کنیم آرام بگیریم بکویم
بودبودک غروبی دیـم ساز مخالف میزنه
آدمی دله خیال مینی میخـوا قفل بـزنه
گندمی رش ولوه ، مثـله طلا بل میـزنه
گاه وقتی مش رجب کوه می شوه کل میزنه
جوزی کیسه دیه خشکه غرغرش ده معلومه
توت وکشمش،آرد سنجه غروغاتی معجونه
آسیو راه که میگن خیلی برو بیا داره
نوبتی تا نصف شو،خر سواریش صفا داره
آب دنگ با اسب کلش بالا پایین میپـره
حـواست اگر نبـاشه جـان بابا خـطره
کی میگه پاییز بَدَه ، خدای قشنگی پاییزه
دارانی ولگ،رنگارنگه دره کم کم میـریزه
هر چی نعمت که بخوای پاییز تیی همرا میبو
سیب زمینی لوبیا ،سیف ،کدو پیدا میبـو
یوان آش کلم،شلم، باسیرو نعناره نگو
بلغور پلو با قورمه خاطرت هسته بگـو
کمکمک زمستانه کرسی و نقـالی خوشه
هرکی کندیلش خالی گرده بدان که نا خوشه
شو بلنده حالا نو بتی میشن شب نشینی
اگه نو مزه سو با شی ، دخترانه می بینی
هرچی که قول و قراره این شوان دبس میبو
شیر بها با مهریه، اندازش پیش و پس میبو
دیگه آخر زمستانه میگن آفتاب به حوت
سر ولپه همه جا،معلومه قـطار کوت کوت
بیمی سر کو پای کمر تانصفه جیرتر بشیه
رعیتی فکر حا لا پالان ده بگیر تا کشیـه
عید نزدیکه بهار کو چه گلان صدا میـنه
یخ و لوله هر چیی دیم دباشه رهـا مینه
بعضیان بیم سران جفتک وچارپا می پرن
بعضی دیگه عیده مرغانه میگیرن میخورن
سنگ کیلارو،قایم موشک،برو بر ده بگیر
تب کش و کمر قیش بومانی سر کن جروجیر
هر کی تو ناخوره 13 بدرش در نمی شـو
تازه بدتر از همـه خانه ی شوهر نمی شو
مدرسان دی رو به پایانه کتابان دی تمان
دیکه وقت کاره ،باید دروریم یک لقمه نان
کوت باری وقته،هر کی سوه داره پیش دره
خری که پالان نداره به چه دردی میخوره
ننه مان گل کاری وقت خانه ره ترگل میزنه
ایوانه سفید مینـه ،خانـه ره زر گل میزنه
باز دوباره زندگیـمان ،مثـل چرخ آسیـو
دره ،چرخش میـزنه گاهی آشه گاهی پلو
از قدیمان تا به الان همه چی دگش بیه
این کمر بندی که دمبسی، روزی کش بیه
هر که ره مینی بجای خر یک قار قارک داره
جای کاست قدیمی سی دی ره در میـاره
پوز نگو صد کیلو یک قران فروشی زیاده
دیـگه روخانه گلان دی نیمیگردن پیـاده
هر که بعد اسم اصلیش دکتر و مهندسه
راه راست ده من ندیم کسی به جایی برسه
دیـگه قاتی پاتیه دهاتی شهری نـداره
علما میـگن که فرهنـگ گردیه پاره پاره
طالقانـی نـگو جغرافیـای طبـیـعیـه
طالقانـی با یک فرهنـگ غنـی حقیقیه
یک عـروسی دنیـه ساز و نقاره بیـارن
هر چی غرتی بازیه عروسیشان در میارن
نمی خوایم داد بزنیم نو کیسه با خبر می بو
کی میگه آدم عاقل پولی واسان خر می بو
دیه چند روزیه که اسب واصل فرقی نداره
گو زور با ماسته قاطی کنی میـگرده تره
اگه اصل و نصبش یادش بیا خجل می بو
خر لنگ یادت بیا ، وقتی دچار گل می بو
درد اینه دیگه یکرنگی خریـدار نـداره
هر کی دوز و کلکه خـر مـراده سـواره
نمیدانم چی بگم هر کسی یک جوری کجه
راه راست هرکی قدم بنگنه ،کارش فلـجه
اگه میخوایـم لهجمان دباشه باقی بمانه
هر که هر چی ره بدی به طالقانی بخـوانه
خوشمان میـا اگه هر کی وگرده طالقان
دیـگه با لفظ قلم نون نگه ، تارف کنه نان
هر چی واجار دکتیه به غلـط مثل پـدر
کی میگه معنـی نـداره جای بابا بو پیـَر
ماره خوش میا اگه چچی کله،دل بزنیـم
یـارمـان بـو طالقانی تنـد تـن گل بزنیم
آسیو جو بپریم ،گیوه ره پاشنه کش کنیم
سر لپه ،چو چلیک هر جا دباشه تش کنیم
هر که ورزو داره شخم و پشه میدانه چیه
اونکه قصابه میدانه،چندی گوشت چندی پیه
پیر پک با ورغ چشمش،دره قور قورمیزنه
کچلیز دمه ، با اوصاف کن ، تنبور میزنه
پیر پک لحافی بن ، او دره غل غل میـزنه
قر دماغی صدا بلنده ، دره دهـل میـزنه
صحرا هر جا که بشی خودش یک جور خاطریه
خری عرعر اگه در بیـا ، پیش خـر کریه
هرکه قاطر نداره خرش به چنـده میدانی
هر چیم داد بزنی یک پات میلنگه میدانی؟
ایمسالی سال ننه مان میگه دو تا گوشتی داریم
هم عروسی میگیریم هم با عموت آشتی داریم
کله پاچه ی،شب چله،دو سری اوزانه چاچ
ما دعامان اینه ،کوسندی وران گرده کلاچ
پوسته دباغی مینیم خیـلی مهمه حالیـته
غربال و پریجنی جا میگیریم ، نیم پریته
تازه پوستـی جا می بو بامرو رَ درست کنـی
شَنه ره دبسیو ، بلکی و کُُرُس کنی
بز پوسه ،صاف صوف می نن ،پنیر خیک میزنن
موآنه،تو هامیدین ریسمان و تل لیک میزنن
اینهمه لور و پنیـر وکـره سوغاتی می بـو
تازه اشکمبه با قورمه با اینان قاطی می بو
ما دهاتیان خو شیمو کسی ره کار نداریـم
اگه پا دننگنـن ، هیچکسه آ زار نداریـم.
مال دنیا که میگن خوبه به قدر احتیاج.
بیشتر از این نمی ا رزه ، که بیگیرن مادَ باج.
هرکسی دبه کنه پیلکشه دو دمی نن.
هر کی عرعور کنه ، دماغشه مو دمی نن.
ما میگیم هر کسی پیشانی نو شتتش ، یه چیزه.
اونیکه حرص میزنه ، فقط مو آنش میریزه.
با پوزش از اینکه طو لانی شد .
WWW.GOORANIAM .BLOGSKY.COM