ما و من

باغ و گل و بـــهـار من ، با تــو نشسته در چمن.

کاش نمی شــدی جدا ، اشــک تـــو و نگاه من.

کاسه ی لب شکسته را ،جام نمی کند کسی.

جز من دل شکسته ی، مانده در این سکوت تن.

شرح تو را یکی یکی ، از ســر شــوق می کنم.

دست به دست می شود،قصه ی ما دهن دهن.

پیش رقیب سر خو شم ، اینــکه صــدا زنم تو را.

سینه زتــن جدا کنم ، چاک دهــــم چو پیر هن.

رفتی و جان من ولی ، آ مـــــده،جان به تن اگر.

حال که می روی بـزن ، شعله بـه جمع انجمن.

غنچه ی لاله ام تو یی ، یاس دو ساله ام تویی.

زنــــبق وحشی مرا ، آب بـــــده چـــــو یاسمن.

امشب از آن دری که من ، باز گشوده ام بـه تو.

نالـــه بلـــند می شود ، همچـــو قنـاری و زغن.

تب زده جان عشق من ، تا به سحر صــدا کند.

دست و دهان من جدا ، چشم و دل زبان و تن.

بار دگــــــر دعا کنــم ، ذکــــر به سجــده آورم.

تا که رهـــا شوم از این ، مــا و منی خویشتن.

      19/ رمضان /92