آدمی

چون بریدی زمن بریده شدم .

چون رمیدی زمن رمیده شدم .

کاش می رفتی از همیشه من .

چون نر فتی چنین تکیده شدم .

خون خواری چنین ندیدم من .

در ازار تو من چکیده شدم .

تو به احساس من جفا کردی .

پاک بودم کنون دریده شدم .

آمدی شهر در هیا هو شد .

همه بودند و من ندیده شدم .

چه بگو یم ز آدمی ، افسوس .

علفی گشتم و چر یده شدم .

نه چنان چون که بشنوی ، پر سی.

خاک بودم ، به خاک   ....  شدم .

چرخ ایام اینچنین چر خی است .

هر چه چر خید من ، لهیده شدم .