ایرانیم

از دیار ادب و علم و هــــــنر ایرانــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم.

همه دانــــــــــند زآوازه و از ایمانــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم.

خلق احــــــمد ز سراپرده معبود آمــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد.

در تجلیـگه ایران شــــــده در عرفانــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم.

ما زپندارو زگفــــــتار زاغیــــار سریــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم.

قبل از اسلام به ما داده شد از یزدانــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم.

ما که در مکتب خورشید پریزاده شدیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم.

داده کورش به جهان سلسله و خاقانـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم.

اهل عشقیم همه ، مکتب عشاق اینجاســـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت.

سعدی و حافظ و عــــــطار شده دیوانــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم.

گر به ظــــــــلمت برسد طایفه ما کافیســــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت.

بگشاید ورق از حافـــــــــظ و از قرانـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم.

جز وطن هر چـــــــه که باشد غم غربـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت دارد.

هست آنجا به گمـــــــانم قفس و زندانـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم.

شاید اغراق شود خانه معراج اینجاســــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت.

هر که خواهد کــه ملا قات کند جانانــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم.

همه اقوام من از طــــــــــــایفه ایرانـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــند.

خون بیفشانم اگر پـــاره شود سامانــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم.