کعبه ی دل

هر کجا هستی ، ولی من با نشان کعــبه ات.

دوست دارم تا تو را  ، در کعبــــه پیدایــت کنم.

این بیابان ، آن بیاببان ، پا به پای کوچــــــه ها.

بوسه آوردم که من  ، تقــــدیم پا هــا یت کنم.

بسته ام از دیدنیـــــــها  ،  تا بیــــــــابم دیدنت.

چشــــمها را می گشایم ، تا تماشــــا یت کنم.

چار کنج کعـــــبه را گشتم  ، ندیــــدم ماه من.

دست ها را شــــانه در ، مو هـای زیبایت کنم.

هاتفــــی می گفت ، اینـجا کعبه آمال نیست.

کعبـــه دل را بسوزان ،  تا که احیــــــایت کنم.

قدر آغاز است  ، تا احــــــیا کنی انــــدیشه را.

اشــــک آوردی که تا مهـــــمان دریـــایت کنم.

حاجیان را، کعبه،میقات است تا خود گم کنند.

ورنه شیطان را چه حاجت،تا که رسوایت کنم.