گپ خودمانی (12)

چی مینی ؟ کجه دری ؟(18)

تاریخ : جمعه هفتم آذر ۱۳۹۳ | 17:31 | نویسنده : م آهنگری

 

سُلام .

دبین یا دنیبین ، مساله نیه .

اما خودُم دی هنوز نیمیدانم ، مساله چیه.

آدُمان.

آدُمای تدبیر ، آدُمای تقدیر.

آدُمای سیاه ، آدُمای سُفید.

آدُمای چاپلوس ، آدُمای اصیل.

آدُمای تنبل ، آدُمای تلاش.

آدُمای انگل ، آدُمای مطیع.

آدُمای محکم ، آدُمای ضعیف.

آدُمای ...

گاهی موج که میا ، یُکی رَ چنان صخرهِ ی دیم میکتانه که نابود می بو.

یُکی رَ دی چُنان صخره ی سر مینشانه که انگار میگرده عروس.

آدُمان

همینجور مثل اینکه دَرُن سردی دَ جَر میشن . اما اکثر شان تلپ تلپ

جیر میکون و یَک چند تا دی تا تُکـرم جَر میشون.

آدُمان

گاهی زُندُگیشان مثل جنگله میمانه. یُکی اینقدر چاق می بو که

اسمش میبو شیر . یُکی دی اینقدر ضعیف که میگرده روبا.

آدُمان

گاهی هیکل دَ ، گَت می بُن ، گاهی دی ، فکر و عقلشان دَ .

آدُمان

خیلی مُهمه که کُجه دنیا بیان و ننه و باباشان کیِِِِ باشه ،

کی به دنیا بیان و روز گارشان در گیر چی باشه .

آدُمان

هر چی باشُن و هر چی نباشُن ، هر چندی با هم تُفاوت داشته باشُن.

و پَس پیش اُسمشان کم و زیاد بو . اما در یَک چی همدیگری جورن .

اون دی اینکه آدُ مُن و باید آدُم دی بُمانُن. بی ریخت و با ریختش خیلی

تَفاوت  قیمت نُداره . به قول ایمروزیان ، چندی انرژی مثبت دارُن و چقد

مَردمیب به دَرد میخورن.

آدُمان

اکه تُفاوت دی دارُن ، به خاطر ظر فیت مثبت و منفی شانه . به خا طر

میزان تاثیر شان در زندگی مَردُم . بقیش هر چی هسه مر بو ط به

خودشانه، همین.

خُودُ م  دی نیمیدانم ، چی میگوم . میخاسم امتحان کُنُم بینُم میشا

با طالقانی زُبان جدی صحبت کُرد یا نه . این دی به خاطر خالی نبودن

عریضه. خو شت بو ، جان.