زشت و زیبا

می نو یسم جمله ای ، تا جمله خالی  می شود.

چو نکه خالی می شوم "از جمله "عالی می شود.

من از این حالی به حالی ها که دارم . دیده ام.

تا ر هایم  ، تار و  پودم  مثل  قالی  می شود.

خوش به حالم می شود ، وقتی قلم گل می کند.

پخته می گردم ، کلامم ، چون زغالی می شود.

بوی گند م زار ، مستم می کند  وقت درو.

گندم جانم جدا از  کاه و شالی می شود.

در قدمگاهی که در جا می زنم در پای گل

وا کنش هایم ، به شدت انفعالی می شود.

روی دیوار تو تنها ، می نویسم ، عاشقم.

نیستم، گاهی جنوبی هم شمالی می شود.

می شود از شوق دریا را به خشکی ها فروخت.

مغز آدم گاه گاهی ، اتصا لی می شود.

می فروشم این قلم را نیمه شب تنها بیا.

علم هم مانند ثروت ، یک ریالی می شود.

عینکم را می گذارم ، تا نبیند ، ماه را.

دیدن هستی به چشمان مثالی می شود.

چیز هایی بود زیبا ، چیز هایی بود زشت.

هست حالا ، زشت زیبا ، چند سالی می شود