گپ گپ

نوستالژی 

( خاطره  انگیز ، یادمانه ،  دریغ  پنداشت )

                      ( اووه  ،  اووه  ،  آخ  آخ  که  چبه ،    اچان  گردی  و  چبه   اچین   و   .   ..  هی  ی  ی   یادش   بخیر 

و  چنین   و  چنان  !!!

گپ  گپ  کردن  ( تاتی  حرف  بزین  )  (  کرسی  ،  منقل  ،  چاچ  و  گِل  و  در   و   دیوار  ) (    گوو    و    گوسند   و   ولگ  و  واش   و   تال   و   شیر  و   کشک  و  سُج  و  ماست   و   لور   و   پنیر )  و (  چلک  و  ورف  و  بیم   و   بیم  رو   . )   (   تا   صحرایو   ،خرمن  و   شخم   و   دار   و   جِت   و   بلککی  و   شنه  و  خر  و  پالان   و   اوسار  و  چپر  و  چپرکش )  اون   روزانی   گپ   و   گفت  و  لالایی  و   کرسی  پایه  ی  حرفان   و   گاهره ی   و  هف  ،  هش   تا  پنزده  تا   یال  یک  خانه  ی   میان   دَ   بگیر  . (   تا   اون  همه   سختی   و   بد  بختی   و   نداری   و   گرد  سوز  و  بی  نفتی   و   سِر  لپه     تا   گون  بار )   و  (  اما   خجیر  گوشتی  و  قورمه   و  پنیر  و  کره   خیک   تا   کال  توکی  حلوا  )   و (  بشو   تا   چووو  عسل   و  مجمعه   و   قزان  و  لب  تخت   و   لتازه  و  لحاف  کرسی  و  نمد )   .

(   رَتته  ،  رَجه  ،  رونا  ،  رُدال  ،  بهلات  ،  ،   تَلُک  ،  تَکل  ،  تمنه  ،  چموش  ، بزبزک  ،  خووه  ،  دریجه ،  دسنگله  ،  رُخشَند  ،  سی  سرگ  ،  شَپُلاق  ،  گال  اُنگسی  ،  لخچه  ،  میمَل  ،  نر تلنگی  ،  ) تا ( زُن  دَه  زمین  بُن  دَه  )

اینان   با  هزار   و  یک   چیز  دیگه   که   نمبشا  بگتن   تا   اون  قشنگ  رسم  و  رسوم   و   عروسیان   و  واره  و  تکل  و  گل  بیم کردن   تا   تال  برینی  (  سِر بار )   لمپا   تا  گرسوز 

و   دوُره  و  دم پِختِک  .  تا   نصف  شوی  نومزه  وازیان   و  ختنه  سورا ن  و  کُل  چارشُمبه  و  چله  ی  شو  ...

دلتنگی  و  خاطرات  ،  چیزی   نیست  که  در  همیشگی  انسان  به  چنین  وسعتی  بوده  باشد  .که  در  دو   سه  نسل  اخیر  مشاهده   می  شود  .

                                                آن   روزگار  پارینه ،   از   عدمی   که  نمیدانم  تا   وجودی   که   ممیزش   را   می   توان  تحول  صنعتی  یا  انقلاب  صنعتی  نامید  .را  می  توان  به دو  بخش  تفکیک  کرد .

ما  که  خود  در  انقلاب  کردن  ید  طولایی  داریم  اما  نه  صنعتی  هستیم  و  نه  انقلابی  .   اما  امواج  انقلاب صنعتی  آن  قدر  هست  که  حتی  دژ  های محکمی  مثل  کشورهای سوسیالیستی و  کمونیستی  آن  روز  ها  و  این  روزها   را  در  نوردد .و  دامنه  اش  به  حوزه  ی  تمام  کشور های  مصرف  گرا  نیز  گسترانیده  شود  .

بلا  شک   این  تحول  عظیم  در  مقوله  های  اجتماعی  و  سیاسی   و  فرهنگی  و  ...  تاثیر  گذار  بوده  و  خواهد  بود  .و  همچنان   نا  ایستاده  و  پیش  رونده   به  جلو  می  رود .

                                      همه چیز  به   تغییر  حداقلی  و   حداکثری  مر  بوط  می شود  .  بدین  معنا  که  گذشته  ها ی  قبل  از  انقلاب  صنعتی  به  علت  ایستایی  جامعه  برای  نسل  هایش  خیلی  خاطرات  نوستالژی  نداشته  و   به   گمانم  برای   نسل   های   آینده  هم  به  این  مقدار   با  همه  ی سرعت   در  تحولات  ،  خاطره  نخواهد  داشت  و  حقیر   بر  این   باورم  که  همانطوری  که   تفاوتها  در  نسل  ها  و  دهه  ها  معاصر  به  گفتمان  شوخی  و  جدی   تبدیل  شده  است  .  نوستالژی  هم  بدین  شیرینی  و  اسفی  و  احساسی آن  مختص  همین  دو  یا  سه قرن  اخیر  بوده  و  تکرار  آن   حداقل   بدین  شکل  شاید  ممکن  و  مشهود  نباشد .

لذا  این  قطعات  تاریخی و  منحصر  به فرد  اگر  مورد  بی  تو  جهی  و  بی  مهری  قرار  گیرد  .  ممکن  است  دچار  فراموشی  و  خسارت  فاحشی  گرد د و  برای  نسل  امروز  و  فردا  چیزی  برای خاطره  و  یاد  آوری  باقی نماند  و  مهم  تر  از  آن  حساسیتی  برای  چنین  داشته  هایی  در  بدنه  جامعه  ، دیگر و  جود  نداشته  باشد .  و  موضوع  امری  مربوط  به  خواص  و  تحقیقات  تخصص و  کتابخانه  ای  منحصر  شود ...